หลังจากซ้อมบอลเสร็จ มนัสกับเพื่อน
เดินไปหาอะไรดื่มแถวๆหลังมหาวิทยาลัย
หลังจากนั้น เขาเดินผ่านร้านเหล้าที่
ประธานสภาฯกับวิทูรเมาพับอยู่
เจ้าของร้านที่รู้จักมนัสบอกกับเขาว่า
ช่วยพาสองหนุ่มนี้กลับไปหน่อย
มนัสกับเพื่อนจึงช่วยกันแบกสองหนุ่มนี้
มาที่ชมรมคณิตศาสตร์
ตอนนั้นดึกแล้ว แต่พลกับพลังยังอยู่ที่ชมรม
พลถามมนัสว่า "แบกมาทำไมครับเนี่ย"
"ฉันก็ต้องพามานี่แหละ มีชมรมคณิตฯชมรมเดียว
ที่ยังเปิดอยู่"
"แล้วชมรมผมเกี่ยวไรด้วยครับ"
มนัสยิ้ม "อย่างน้อย ชมรมนายก็เป็นสาเหตุ
ที่ทำให้สองนายนี่เมากันถึงขนาดนี้"
"แล้วจะให้ทำยังไงต่อครับ"
"ต้องอาบน้ำให้พวกมันก่อน ตัวเหม็นมาก"
"อาบน้ำ?"
"ตกลงนายอยากอาบน้ำให้ใคร
เจ้าประธานสภาฯหรือประธานชมรมบาส"
พลงง "ผมต้องช่วยอาบน้ำให้พวกเขาด้วยเหรอครับ"
"ก็เมากันขนาดนี้ เขาอาบเองไม่ได้หรอก
ตัวเหม็นมาก คงชกกันแล้วคลุกฝุ่นคลุกทรายกันตลอด"
มนัสถามพลกับพลังอีกครั้ง
"ตกลงจะช่วยอาบน้ำให้ใคร"
พลกับพลังก็ยังเงียบอยู่
มนัสจึงกล่าวว่า "หรือจะให้ฉันเลือกให้"
พลมองทั้งประธานสภาฯและวิทูร
"ผมเลือกประธานสภาฯก็แล้วกันครับ"
"โอเค ตกลงตามนั้นนะ เอาละ แก้ผ้าพวกนี้ได้แล้ว"
"แก้ผ้า?"
"อ้าว ถ้าไม่แก้ จะอาบน้ำให้เขาได้ยังไง"
ตอนนั้นพลกับพลังจึงช่วยกันถอดเสื้อผ้า
ของประธานสภาฯออกจนหมด
ส่วนมนัส เขาถอดเสื้อผ้าของวิทูร
ในชมรมคณิตศาสตร์ มีทั้งห้องส้วมและห้องอาบน้ำ
ในห้องอาบน้ำมีฝักบัว 2 อันพอดี
พอมนัสถอดเสื้อผ้าของวิทูรออกจนหมด
เขาก็ถอดเสื้อผ้าของเขาด้วย
พลจึงถามว่า "นายทำอย่างนั้นทำไม"
มนัสตอบเขา "ถ้าไม่ถอดก็เปียกสิครับ
นายสองคนก็ต้องแก้ผ้าเหมือนกันนะ"
พลกับพลังหันมองกันและกัน
มนัสยิ้ม "พวกนายไม่ต้องเขินหรอก มีแต่ผู้ชายทั้งนั้น"
หลังจากนั้น พลกับพลังจึงถอดเสื้อผ้าออก
พวกเขาลากประธานสภาฯไปตรงฝักบัว
แล้วช่วยกันอาบน้ำฟอกสบู่ให้เขา
มนัสก็ทำแบบนั้นกับวิทูร
หลังจากอาบน้ำให้พวกนั้นเสร็จแล้ว
พลังก็ขอกลับก่อน
มนัสให้พาประธานสภาฯกับวิทูร
มานอนตรงแถวนั้น
"สงสัยนายกับฉันคงต้องค้างกันที่นี่"
มนัสเปรย
พลถามขึ้น "ค้างเลยเหรอ"
"อ้าว จะปล่อยสองหนุ่มนี่นอนกันแบบนี้เหรอ
พวกเขายังไม่ได้สติเลย
ยังไงพวกเราก็ต้องค้างด้วย"
มนัสเขยิบร่างสองหนุ่มให้นอนใกล้ๆกัน
พวกเขายังเปลือยเปล่าทั้งคู่
มนัสบอกกับพลว่า "เราสองคนไปนอนกันมุมนั้นดีกว่า"
"เรา?"
"ก็นอนใกล้ๆกันหน่อย นอนเป็นเพื่อนกัน"
"นายกลัวผีเหรอ"
"อย่าพูดดิ นอนได้แล้ว"
มนัสสวมกางเกงตัวเดียว ไม่ได้สวมเสื้อ
ส่วนพล เขาสวมทั้งเสื้อยืดและกางเกงขาสั้น
ทั้งคู่นอนอยู่ใกล้กัน
มนัสดันหลับไปก่อน เขาคงเหนื่อยจากการซ้อมบอล
แต่พลสิ นอนไม่หลับเลย
เขากำลังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
12 ลูกผู้ชายกระหายรัก ตอนที่ 4 ยังไงเนี่ย
เดินไปหาอะไรดื่มแถวๆหลังมหาวิทยาลัย
หลังจากนั้น เขาเดินผ่านร้านเหล้าที่
ประธานสภาฯกับวิทูรเมาพับอยู่
เจ้าของร้านที่รู้จักมนัสบอกกับเขาว่า
ช่วยพาสองหนุ่มนี้กลับไปหน่อย
มนัสกับเพื่อนจึงช่วยกันแบกสองหนุ่มนี้
มาที่ชมรมคณิตศาสตร์
ตอนนั้นดึกแล้ว แต่พลกับพลังยังอยู่ที่ชมรม
พลถามมนัสว่า "แบกมาทำไมครับเนี่ย"
"ฉันก็ต้องพามานี่แหละ มีชมรมคณิตฯชมรมเดียว
ที่ยังเปิดอยู่"
"แล้วชมรมผมเกี่ยวไรด้วยครับ"
มนัสยิ้ม "อย่างน้อย ชมรมนายก็เป็นสาเหตุ
ที่ทำให้สองนายนี่เมากันถึงขนาดนี้"
"แล้วจะให้ทำยังไงต่อครับ"
"ต้องอาบน้ำให้พวกมันก่อน ตัวเหม็นมาก"
"อาบน้ำ?"
"ตกลงนายอยากอาบน้ำให้ใคร
เจ้าประธานสภาฯหรือประธานชมรมบาส"
พลงง "ผมต้องช่วยอาบน้ำให้พวกเขาด้วยเหรอครับ"
"ก็เมากันขนาดนี้ เขาอาบเองไม่ได้หรอก
ตัวเหม็นมาก คงชกกันแล้วคลุกฝุ่นคลุกทรายกันตลอด"
มนัสถามพลกับพลังอีกครั้ง
"ตกลงจะช่วยอาบน้ำให้ใคร"
พลกับพลังก็ยังเงียบอยู่
มนัสจึงกล่าวว่า "หรือจะให้ฉันเลือกให้"
พลมองทั้งประธานสภาฯและวิทูร
"ผมเลือกประธานสภาฯก็แล้วกันครับ"
"โอเค ตกลงตามนั้นนะ เอาละ แก้ผ้าพวกนี้ได้แล้ว"
"แก้ผ้า?"
"อ้าว ถ้าไม่แก้ จะอาบน้ำให้เขาได้ยังไง"
ตอนนั้นพลกับพลังจึงช่วยกันถอดเสื้อผ้า
ของประธานสภาฯออกจนหมด
ส่วนมนัส เขาถอดเสื้อผ้าของวิทูร
ในชมรมคณิตศาสตร์ มีทั้งห้องส้วมและห้องอาบน้ำ
ในห้องอาบน้ำมีฝักบัว 2 อันพอดี
พอมนัสถอดเสื้อผ้าของวิทูรออกจนหมด
เขาก็ถอดเสื้อผ้าของเขาด้วย
พลจึงถามว่า "นายทำอย่างนั้นทำไม"
มนัสตอบเขา "ถ้าไม่ถอดก็เปียกสิครับ
นายสองคนก็ต้องแก้ผ้าเหมือนกันนะ"
พลกับพลังหันมองกันและกัน
มนัสยิ้ม "พวกนายไม่ต้องเขินหรอก มีแต่ผู้ชายทั้งนั้น"
หลังจากนั้น พลกับพลังจึงถอดเสื้อผ้าออก
พวกเขาลากประธานสภาฯไปตรงฝักบัว
แล้วช่วยกันอาบน้ำฟอกสบู่ให้เขา
มนัสก็ทำแบบนั้นกับวิทูร
หลังจากอาบน้ำให้พวกนั้นเสร็จแล้ว
พลังก็ขอกลับก่อน
มนัสให้พาประธานสภาฯกับวิทูร
มานอนตรงแถวนั้น
"สงสัยนายกับฉันคงต้องค้างกันที่นี่"
มนัสเปรย
พลถามขึ้น "ค้างเลยเหรอ"
"อ้าว จะปล่อยสองหนุ่มนี่นอนกันแบบนี้เหรอ
พวกเขายังไม่ได้สติเลย
ยังไงพวกเราก็ต้องค้างด้วย"
มนัสเขยิบร่างสองหนุ่มให้นอนใกล้ๆกัน
พวกเขายังเปลือยเปล่าทั้งคู่
มนัสบอกกับพลว่า "เราสองคนไปนอนกันมุมนั้นดีกว่า"
"เรา?"
"ก็นอนใกล้ๆกันหน่อย นอนเป็นเพื่อนกัน"
"นายกลัวผีเหรอ"
"อย่าพูดดิ นอนได้แล้ว"
มนัสสวมกางเกงตัวเดียว ไม่ได้สวมเสื้อ
ส่วนพล เขาสวมทั้งเสื้อยืดและกางเกงขาสั้น
ทั้งคู่นอนอยู่ใกล้กัน
มนัสดันหลับไปก่อน เขาคงเหนื่อยจากการซ้อมบอล
แต่พลสิ นอนไม่หลับเลย
เขากำลังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น