แด่เพื่อนผู้สูญหายในกาลเวลา ยังจำได้ดี วันที่เราหัวเราะกันจนเหนื่อย เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ กลายมาเป็นความทรงจำ ความสนิทที่ดูเหมือนจะเติบโตไปเรื่อย ๆ . แต่วันเวลาผ่านไป ทุกอ

มีใครเคยรู้สึกหวงความโสดของตัวเองมั้ยคะ พอจะเริ่มมีความสัมพันธ์กับใครสักคนนึง พอเริ่มรู้สึกว่ากำลังจะพัฒนาไปในทางที่ดี เรากลับค่อยๆถอยห่าง เหมือนกลัวตัวเองจะผิดหวังอีก แต่อยู่แบบคนโสดก็สบายใจดีนะคะ หา

แฟนหนุ่มเราคบกับเรามา8เดือน เราเห็นว่าเขายังลืมรักเก่า7ปีไม่ได้เราก็เข้าใจทุกอย่างต้องใช้เวลา แต่การที่ แฟนเก่าเขาก็มีแฟนใหม่แล้ว แฟนหนุ่มเราก็มีเราแล้วแต่พวกเขายังคงแอบคุยกัน แอบบอกรักกัน...ประโยคที่

เราเป็นคนนึงที่มักได้เจอกับใครบางคนผ่านเข้ามา เป็นความสบายใจ คุยกันทุกเรื่อง อยู่ข้างๆกัน เรามักรู้สึกดีกับความธรรมดาที่พิเศษนั้น แต่ก็จะมีความกลัวนึงในใจเสมอเมื่อความรู้สึกเราเริ่มจะหวั่นไหวกับเขามาก

มันจะคนที่เป็นเหมือนเราไม่ ทน ทน ทนกับเรื่องทุกอย่างอยู่ตอนนี้ พวกเรากำลังทนเพื่ออะไรอยู่หรอค่ะ เพื่อความรัก  เพื่อคนที่เรารัก เพื่อตัวเอง หรือเพื่ออะไรหรอกค่ะ แล้วความอดทนของเรามันจะมีมากพอไหม จ

คือหนูเลิกคุยกับคนที่ไป4วันแล้วเค้าไปมีใหม่เลยค่ะหมายถึงคนคุยใหม่ก่อนหน้านั้นหนูเคยเป็นแฟนกับเค้าค่ะแตาก็เลิกกะนไปเพราะหนูไม่ชอบเรื่องผู้หญิงแต่หนูก็ไม่สามารถตัดเขาได้ค่ะเลยแค่คุยกันแต่ก็ทำเหมือนเเฟนท

ความสัมพันธ์นี้เจอบ่อยเกินนน สุดท้ายก็ต้องมาเป็นเราที่คิดไปเอง คิดว่าเขาจะรักคิดว่าจะรู้สึกด้วย แต่จริงๆเป็นได้แค่คนแก้เหงาอะ อะไรที่ผูกพันธ์กันไปแล้วนี่มันลืมยากเนอะ…

ถือว่าแลกเปลี่ยนกันนะคะ             เจ้าของกระทู้พึ่งตัดสินใจจบความสัมพันธ์ กับผู้ชายคนหนึ่ง ที่เราชอบเขามากๆ และเขาก็ดูชอบเรามากๆ แต่ความสัมพันธ์มันไม่พัฒนาไปมากกว่านี้