ถือว่าแลกเปลี่ยนกันนะคะ

            เจ้าของกระทู้พึ่งตัดสินใจจบความสัมพันธ์ กับผู้ชายคนหนึ่ง ที่เราชอบเขามากๆ และเขาก็ดูชอบเรามากๆ
แต่ความสัมพันธ์มันไม่พัฒนาไปมากกว่านี้ 
เป็นคนเลือกเดินออกมาเองนะคะ เพราะตัดสินใจถามตรงๆ
และเขาก็ชัดเจนกับเรา ว่าเขาไม่พร้อมและเรายังไม่ใช่สำหรับเขา 
ถามว่าเสียใจไหม เสียใจค่ะ แต่ก็เข้าใจ ขอบคุณเขามากๆ ด้วยซ้ำ ที่ชัดเจนกับเรา
ไม่ปล่อยให้เรารู้สึกกับเขาไปมากกว่านี้ ถ้าพูดภาษาวัยรุ่นก็คงเป็น "เขาไม่กั๊กเราไว้นะแหละ"

     ทุกๆความเจ็บปวดมันทำให้เราเติบโตขึ้นเสมอ
ครั้งนี้ก็เหมือนกันค่ะ รู้ว่าสึกว่าเราโตขึ้นมากๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงฟุมฟาย เว้าวอนให้เขาอยู่ 

สิ่งที่ได้เรียนรู้ จากความรักครั้งนี้ และความรักครั้งก่อนหน้านี้ก็คือ
จากนี้ "ทุกครั้งที่เรามีความรัก"
"มันจะต้องอยู่บนพื้นฐานของความถูกต้อง และความเคารพตัวเองเสมอ"
เราจะไม่ยอมให้ใคร หรืออะไร มาทำให้เรารู้สึกว่า "คุณค่าในตัวเรามันลดลง"

ใช้ชีวิตในแบบที่ เมื่อวันหนึ่งเรามองกลับไป แล้วเรารู้สึกเคารพตัวเองมากๆ

ขอให้ทุกคนเรียนรู้ที่จะเติบโต จากความผิดพลาด ความผิดหวัง และ ความเสียใจนะคะ