เนื่องด้วยเป็นริดสีดวงภายนอกมาหกปี จริงแล้วเราแทบไม่มีอาการ เว้นแต่ออกทริปขี่มอไซค์ไปไกลๆ เจ้าริดสีดวงก็จะแสดงอาการ ด้วยการถ่ายเป็นเลือด ก่อนตัดสินใจมาหาหมอ มันมีอาการคัน คันแบบ นอนไม่ได้เลย เลยตัดสินใจปรึกษาหมอโรงบาลที่เรามีประกันกลุ่มของบริษัทและประกันสังคม
 เมื่อคถนหมอขอดูเจ้าริดสีดวง "เขาโตมากและอยู่ระยะที่สี่แล้วเอาออกเถอะครับ ไม่เจ็บปวดดีเลย ไม่อักเสบสามารถผ่าได้" ด้วยใจฮึกเฮิม ผ่าก็ผ่าฟระ
 เมื่อได้วันผ่าเราก็ลางานไปเลยสัปดาห์หนึ่ง ในใบนัดหมอนัดเที่ยงแต่เราต้องมาจริงแปดโมง 
 มาถึงพยาบาลก็ทำการเจาะให้น้ำเกลือ ขอบอกเจ็บอยู่ แล้วก็นอนรอให้จัดเตรียมห้อง สิบโมงพยาบาลก็ให้ขึ้นไปที่ห้องทันที 
 ไปถึงห้องพยาบาลก็ให้เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดคนไข้เวลาตอนนั้น 10.30  พยาบาลให้รอคิวผ่าเที่ยง
 12.20 พยาบาลพาไปห้องผ่าตัด ตอนนั้นคือเหมือนในหนังที่นอนไปเห็นไฟวิ่งผ่านหน้าฟิ้วๆๆ
 ราวๆบ่ายคุนหมอมาบล็อคหลัง เอาแล้ววว คืออ่านเจอเขาว่ามันเจ็บ สรุป บล็อคหลังไม่รู้สึกเลย อาการขาชาจากการบล็อคหลังนี่คือชาไปหมด วันที่ไปผ่าเก็าต์เล่นงานปวดมาก ชาหายปวดไปเลย 
 และแล้วการผ่าก็มาถึง คุนหมอเดินเข้ามาแนะนำตัวผมที่ถูกจับนอนคว่ำหน้ายกก้น อยากทักหมอแต่หน้าแทบติดหมอนได้แค่สวัสดีครับหมอ