เช่น เห็นคนออทิสติกก็พูดด้วยดีนะ มีมารยาทรักษาน้ำใจ
แต่พอคนข้างๆบุคคลที่3ถามเขาเป็นอะไรนะ ตอบแบบไม่แคร์ว่าเจ้าตัวจะได้ยินว่า สงสัยเป็นโรคเอ๋อ
คิดว่าคนเป็นออทิสติกคนนั้นจะไม่รู้เรื่องขนาดฟังไม่ออกเลยเรอะ เขาเสียใจมาก ผมต้องปลอบใจพักใหญ่เลย
หรือ เห็นใครผิดปกติอะไรก็ตาม ต่อหน้าทำพูดดีมีมารยาทรักษาน้ำใจ
แต่พอบุคคลที่สามมาถามว่าเขาเป็นอะไร กลับไม่ค่อยระวังคำพูด พูดตามที่ใจคิดแบบเต็มที่เลย
โดยไม่คิดมั่งว่าคนที่เพิ่งถนอมน่ำใจไปตะกี้ยังยืนอยู่ใกล้ๆเขาได้ยิน
อย่างน้อยทำไมไม่รอให้เขาเดินออกไปก่อนค่อยตอบก็ยังดี่
เลยสอบถามว่าพวกนี้ถือว่าเสียมารยาทมากไหม
แบบนี้ถือว่าเสียมารยาทไหมครับ
แต่พอคนข้างๆบุคคลที่3ถามเขาเป็นอะไรนะ ตอบแบบไม่แคร์ว่าเจ้าตัวจะได้ยินว่า สงสัยเป็นโรคเอ๋อ
คิดว่าคนเป็นออทิสติกคนนั้นจะไม่รู้เรื่องขนาดฟังไม่ออกเลยเรอะ เขาเสียใจมาก ผมต้องปลอบใจพักใหญ่เลย
หรือ เห็นใครผิดปกติอะไรก็ตาม ต่อหน้าทำพูดดีมีมารยาทรักษาน้ำใจ
แต่พอบุคคลที่สามมาถามว่าเขาเป็นอะไร กลับไม่ค่อยระวังคำพูด พูดตามที่ใจคิดแบบเต็มที่เลย
โดยไม่คิดมั่งว่าคนที่เพิ่งถนอมน่ำใจไปตะกี้ยังยืนอยู่ใกล้ๆเขาได้ยิน
อย่างน้อยทำไมไม่รอให้เขาเดินออกไปก่อนค่อยตอบก็ยังดี่
เลยสอบถามว่าพวกนี้ถือว่าเสียมารยาทมากไหม