เราเป็นเเม่เลี้ยงค่ะ มาอยู่กับแฟนปัจจุบัน (เรามีลูกติด อายุ 2 ปีเป็น ด.ช. )  พ่อกับแม่ของน้องแยกทางกันตั้งแต่เล็ก น้องเค้าย่ากับปู่เป็นคนเลี้ยงดู น้องเค้าอายุ 14 ปี เด็ก ผู้หญิง สูง 180 นน.90 กก. ซึ่งย่าพยายามหาที่เรียนที่ดี และทำให้หลานไม่ขาดความรัก เหมือนปู่ตามใจ คอยเก็บจานชาม ซักผ้าให้ แต่ตอนนี้ปู่เสียชีวิตแล้ว เราคบกับแฟนมา 2 ปี เค้าเห็นเรื่องผลการเรียนของลูก การใช้ชีวิตตัวเองที่เหมือนจะไปไม่รอดถ้าไม่มีคนกำกับชีวิตช่วย เราเลยตกลงรับเค้ามาอยู่ด้วย   น้องเค้าติดมือถือมากถึงมากที่สุด พูดเร็ว บางครั้งแทบฟังไม่ออกว่าพูดอะไร เวลาโดนดุชอบทำตากรอกไปมา ร้องไห้ หรือเอามือทุบหัวตัวเอง   ตอนนี้ปัญหาที่เจอคือ 1. เวลาไป รร. แทบไม่ทำงานในชั่วโมงเรียนส่ง 2. จำไม่ได้ว่าแต่ละวันมีการบ้านไหม ต้องถามเพื่อนตลอด จนเพื่อนลำคาญ 3. ชอบโกหก 4. ชอบนั่งเล่นมือถือใส่หูฟังคนเดียว 5. การจะทำงานบ้านอะไร ต้องเขียนใส่กระดาน แต่น้องเค้าจำไม่ได้ต้องคอยบอกอยู่เสมออยู่ดี  3 วันดี 4 วันไม่ทำอะไรเลย ปล่อยไปเรื่อยๆ จนกว่าจะโดนดุ 6. ตอนนี้ปัญหาคือเรื่องการ อาบน้ำแต่งตัว ทำงานบ้านที่ทำได้ เค้าหลงๆลืมๆ ดูเเลเรื่องหาข้าวกินเอง หรือต้องเก็บจานชาม ล้าง กรอกน้ำ  กินหกบนโต๊ะก็ต้องรอให้เราบอก 7. ตอนนี้ตั้งแต่ ม.1 เทอม 1 ม.1 เทอม 2 ม.2 เทอม1 และ ม.2 เทอม 2 ติด 0 รวมแล้ว 12 วิชา คะแนนล่าสุด ในห้องมี 40 เค้าได้ที่ 40  เราจะรับมือยังไงดี  

จะขอชี้แนะด้วยว่าควรพาไปพบ จิตแพทย์ไหม และเรื่องเรียนถ้าเรียนต่อ ม.3 คงติดเหมือนเดิม  เราตามงาน ถามเรื่องแก้ น้องบอกว่าทำแล้วๆทุกครั้ง เราคิดแค่ว่า จบ ม.3 หรือ กศน. เค้าไม่สามารถเลี้ยงชีวิตตัวเองได้อยู่ดี  เราเป็นแม่เลี้ยงก็สงสารนะ เราก็มีลูกเหมือนกัน (พ่อน้องใจร้อน แม่แท้ๆ ก็ไม่ค่อยสนใจอะไร เค้ามีครอบครัวใหม่ มีลูกใหม่ )