แต่ละวัน ว่าดำรงชีวิต ว่ายากแล้ว เจอเพื่อนร่วมงานประสาท ยิ่งทำให้เรา ดูแย่ วันนี้เราเข้างานเป็นคนแรก กำลังจุดแก๊สต้มน้ำร้อน 3 เตา และ พี่ประสาท ก็มาโดยที่เราไม่รู้ว่ามาตอนไหน แล้วอุ้มกระสอบมา แล้วทิ้งใส่กระบะ สแตนเลส (กว้าง×ยาว 1×3) ดังปัง 💥 อิเรานึกว่า นึกว่าอะไร แตก หรือ ระเบิด ก็ร้องกรี้ด สิค่ะ เพราะ กระบะนั้น อยู่ ห่างจากเรา 2 เมตร น่าจะได้ เราเลยมองหน้า แล้วบอก ตกใจหมดนึกว่าอะไรระเบิด นางประสาทก็หน้า บึ้งตึง ก็คิดว่า อาการปกติ ของนาง แต่ในใจ คิดไว้แล้วว่า สภาพหน้านางตั้วแต่มะวานก็ทำใส่ฉันแบบนี้ ทำงานกัน 4 คน นางประสาท จะคุยกับ อีก คนงาน 2 คน ส่วนฉัน นางจะเมินใส ฉันพูดด้วยก็เหมือนไม่อยากตอบ ฉันก็ปรึกษาพี่อีกคน ว่านางเป็นอะไร กับคนอื่นนางพูด แต่กับฉันนางเมินใส่ มะวานฉันก็ อืมไม่เป็นไร สงสัยนางอารมณ์เสีย วันนี้ฉันก็จะอยู่ของฉัน แบบนี้ ทำงานครึ่งวันเอง อดทน เอา (จะท้าวความกลับไป นางเป็นคนที่ ชอบงอล นู้น นี่ นั้น แล้วนางจะไม่พูด กับคนนั้นคนนี้ แล้ว นางเป็นเพื่อนกับเจ๊โรงงาน แต่ความว่า ทำงานดีไหม ไม่รู้ แต่เลือกทำ อันไหน ทำไม่เป็น ไม่ทำ แต่เรา ชอบการเรียนรู้ใหม่ๆ จาก เด็กจ้างจาน สู่หน้าเตาใหญ่ ชอบการพัฒนา แต่เราเป็นคนชอบแบบความ ที่ว่า มีอะไรก็พูดกันตรงๆ ไม่ต้องมาทำสายตา อารมณ์ ท่าทางใส่ เหมือนว่า กูไม่พอใจ เพราะฉันยังไม่รู้เลยว่า ฉันทำอะไรให้โกรธเคือง เพื่อนที่ทำงานเจอกันทุกคน พี่อีกคนหนึ่งเป็นสาวสอง เวลาโดนแบบนี้พี่แกจะ เซ้าซี้ รบเร้า หาเรื่องพูดจากับ พี่ประสาท จนเข้าพูดด้วย แต่ฉัน ไม่ค่ะ เพราะหลายครั้ง หลายที่ แล้วที่เธอเป็นแบบนี้ใส่ฉัน โดยไม่มีสาเหตุ ฉันอายุ 33 บอกเลย ฉันสามารถควบคุมอารมณ์ ตัวเองได้ เรื่องงาน เรื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัว เรื่องสังคม ฉันแยกแยะออกพอ ทุกคนมีเรื่องทุกข์ใจ กันทุกคน แต่จะเอามาใส่อารมณ์ กับเพื่อนร่วมงานกัน มันไม่ใช่ค่ะ