รำพึงรำพัน (ฉันคิดถึงเธอ) รอยระเบียง... รอยระเบียง ตรงนี้ตรงที่เก่า (อือ) ที่มีเรา ร่วมสนุกถือสุขสรร (วันนั้น) คืนวันผันผ่าน สั้นสั้น (แสนสั้น) เธอก็มาจากกัน 

.... " ฝัน__กลางวัน " .... ไกลเหมือนใกล้ ห่างเหมือนชิด เส้นทางฝัน เพรียกรำพัน พร่ำรำพึง คนึงหวน สานกระแส ผ่านฝากฟ้า พารัญจวน ลมพัดผวน ทวนวิถี .. ลี้อารมณ์ วันเหมือนคืน คืนเหมือนวัน ..

เนินนูนพูนนุ่มชะอุ่มเอิบ หญ้าเนิบปลายอ่อนนอนแนบหนาว ระริกระรางเป็นทางยาว เยียบราวแหนน้อยลอยหว่างเนิน ......................... เนินนิ่มพิมพ์ลาดสะอาดชื่น พรมผืนรื่นปูดูสะเทิ้น กึ่งเกี่ยงกึ่งงอนกึ่งเช

เนื้อเพลงไม่มากมาย แต่น่ารักมากอ่ะ  พอตั้งใจฟังแล้ว เอ้ย...น่ารักและเผลอขำออกมา  อาการเพ้อๆของสาวที่ปิ๊งหนุ่มข้างบ้าน   เดินชนกันแล้วสป๊าก  แล้วก็รำพึงรำพัน เนี่ยทำไมไม่พูดไม่

ยามอรุณรุ่งอากาศหนาวยังคงอยู่ ภายนอกหน้าต่าง มีละอองหมอกหนาทึบสีขาว ม้วนตัวโอบล้อมขุนเขาสีเขียวขจีตรงหน้า บดบังแสงสีทองจากฟากฟ้าไม่ให้สาดลงมายังพื้นดิน ความรู้สึกเปลี่ยวเหงา วนเวียนเข้ามาในใจตั้งแต่เม