กระทู้วิทยาทานแก่ด้อยปัญญาชนผู้คอยแซะตะวันกับแฟรงค์

กระทู้คำถาม
ถีบขาคู่
มาตรา 29 รัฐธรรมนูญคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพประชาชนไว้ว่า

ในคดีอาญา ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่า ผู้ต้องหาหรือจำเลยไม่มีความผิด 
และก่อนมีคำพิพากษาอันถึงที่สุดแสดงว่าบุคคลใดได้กระทำความผิด
จะปฏิบัติต่อบุคคลนั้นเสมือนเป็นผู้กระทำความผิดมิได้

.

ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 108/1
การสั่งไม่ให้ปล่อยชั่วคราว จะกระทำได้ต่อเมื่อมีเหตุอันควรเชื่อเหตุใดเหตุหนึ่งดังต่อไปนี้
               (๑) ผู้ต้องหาหรือจำเลยจะหลบหนี
               (๒) ผู้ต้องหาหรือจำเลยจะไปยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐาน
               (๓) ผู้ต้องหาหรือจำเลยจะไปก่อเหตุอันตรายประการอื่น
               (๔) ผู้ร้องขอประกันหรือหลักประกันไม่น่าเชื่อถือ
               (๕) การปล่อยชั่วคราวจะเป็นอุปสรรคหรือก่อให้เกิดความเสียหายต่อการสอบสวนของเจ้าพนักงานหรือการดำเนินคดีในศาล

.

จะเห็นได้ชัดว่า ตะวัน กับ แฟรงค์  ต้องได้รับการคุ้มครองตามรัฐธรรมนูญ
และได้ประกันตัวตามกฎหมาย เพราะไม่เข้าข่ายที่กฎหมายห้ามไว้ทั้ง 5 ข้อ

เมื่อไม่ได้รับการประกันตัว จึงอดอาหารเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรม

พ่อเขาจึงถาม  ถ้าลูกเขาตายใครจะรับผิดชอบ

หากอดอาหารเพราะอยากอยู่นอกคุกมันก็อีกเรื่อง
แต่นี่คือการเรียกร้องความเป็นธรรม โดนขังอย่างไม่เป็นธรรม
มีอะไรไม่สมเหตุสมผลหรือ ?

ด้อยปัญญาชนทั้งหลาย  โปรดสำนึก
หากยังมีสำนึกอยู่บ้าง
ถีบขาคู่
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่