เรากับสามีแต่งงานกันมาได้ 4 ปี และได้ซื้อบ้าน เป็นบ้านเดี่ยว 2 ห้องนอน เพื่ออยู่อาศัย วันนึงแม่สามีโทรมาบอกสามีว่าน้องสาวและสามีของเขาจะมาอยู่ด้วยเพื่อหางานทำแถวบ้านเรา โดยที่เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงเพราะบ้านเรามี2ห้องนอน 1 ห้องเป็นของเรากับสามี อีก 1 ห้อง เป็นห้องของแม่เรา ซึ่งแม่เราก็มาอาศัยอยู่กับเราเป็นส่วนมากบางครั้งก็กลับไปอยู่ต่างจังหวัดบ้างเพราะพ่อเราเสียตั้งแต่เราอายุ 17 ปี เราเป็นลูกคนเดียว และแกก็ไม่ค่อยแข็งแรงต้องหาหมอทุกๆ 3 เดือน เลยต้องอยู่กับเราเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งพอน้องสาวของสามีมาอยู่วันแรกสามีเราก็ย้ายของของแม่จากห้องนอนแม่มาอยู่ที่ห้องเราโดยที่1ห้องอยู่กัน 3 คน แม่ เรา และสามี โดยยกห้องเก่าของแม่เราให้น้องสาวและสามีของเขา ซึ่งเราเคยพูดกับสามีแล้วว่าไม่เห็นด้วย แต่ในมุมของสามีเขาอยากให้แม่มาอยู่กับเราซึ่งเป็นลูกและห้องเรากว้างมีห้องน้ำในตัวอาจจะสะดวกกว่า แต่ในมุมของแม่เราแกมองว่าไม่สมควรจะให้แม่มาอยู่นอนด้วยกันกับลูกสาวลูกเขยในห้องเดียวกันได้ยังไง ซึ่งอันนี้เราก็เห็นด้วยกับแม่เรานะคะ แต่แม่เราก็ไม่ได้พูดกับสามีเราแกแค่พูดกับเราและรู้สึกน้อยใจและคิดมากแกเลยกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดค่ะ ซึ่งเราก็เป็นห่วงเพราะแกอยู่คนเดียวถึงแม้ว่าตอนกลางวันญาติพี่น้องเพื่อนบ้านจะมานั่งเล่นด้วยตลอดทุกวันแต่ตอนกลางคืนแกก็นอนคนเดียวเราก็อดห่วงไม่ได้แต่ด้วยเราต้องทำงานค่ะเลยไม่สามารถกลับไปอยู่ด้วยได้ ประเด็นก็คือน้องสาวสามีเป็นคนสกปรก งานบ้านไม่เคยช่วยทำ กินตรงไหนวางขยะไว้ตรงนั้นทั้งๆที่ถังขยะก็อยู่ข้างๆ ไม่เคยเอาไปทิ้ง ค่าน้ำค่าไฟไม่เคยพูดถึง บางวันเราทำงานกลับมาเหนื่อยๆมาเห็นบ้านรกๆสกปรกๆเราก็ต้องเก็บทำความสะอาดให้ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำให้บ้านรก แต่เราไม่พูดค่ะเราพยายามทำให้น้องเห็นเผื่อว่าจะคิดได้แล้วรู้จักทำความสะอาดบ้าง แต่เปล่าเลยค่ะยังเป็นเหมือนเดิม เราอยากจะบอกสามีว่าให้น้องไปหาเช่าห้องอยู่ดีกว่าไหมเราก็แต่งานมีครอบครัวแล้วน้องก็แต่งงานมีครอบครัวแล้ว ควรรู้จักเกรงใจพี่ชายหรือไม่ก็เกรงใจเราบ้าง ซึ่งถ้าน้องตัวคนเดียวเราก็อาจจะไม่คิดอะไรมากแต่นี่น้องมีสามีแล้วและพาสามีมาอยู่ด้วยเราเลยรู้สึกอึกอัดมากๆค่ะ แต่เรายังหาวิธีพูดเพื่อดูประณีประนอมไม่ได้เราจะพูดประมาณไหนดีคะ ใจนึงที่เรายังไม่ได้พูดเพราะเราเกรงว่าถ้าเราพูดไปทางบ้านสามีเขาจะสวนกลับมาประมาณว่าทีเรายังเอาแม่มาอยุ่ด้วยได้เลยทำไมจะให้น้องสาวมาอยู่ด้วยไม่ได้