เราเป็นคนไม่ค่อยพูดชวนใครคุยไม่เก่งโดนแซะโดนด่าตลอดว่าไม่ปกติ เอ๋อบ้าง ออทิสติกบ้างนั่นนี่โดนมองด้วยสายตาแปลกๆรู้สึกเศร้ามากเราก็เป็นแบบนี้ของเรานิ่งๆไม่อะไรกับใครเราไม่เคยทำร้ายใครด่าใครหรือแซะใครเลยแต่เขามาว่าเราเราเองก็ไม่ค่อยจะได้เข้าสังคมนานๆทีถึงจะได้เจอผู้คนเลยทำตัวไม่ถูกบวกกับเราเป็นคนแบบนี้อยู่แล้วด้วยหน้าตาไม่ได้ยิ้มแย้มแต่เราก็ไม่เคยทำหน้าไม่ดีนะเราไม่มั่นใจในตัวเองด้วยแหละเราก็เอาเรื่องนี้มาปรึกษาน้าแต่เขาก็ไม่ได้ให้คำปรึกษาหรือพูดอะไรนอกจากเมินเรามีบางทีที่จะฟังเขาไปทำงานที่เดียวกับเราแต่ก็ไม่ได้สนใจหรืออยู่ด้วยกันเพราะต้องแยกกะตอนเช้าเดินผ่านกันก็ไม่ได้พูดอะไรเลยด้วยซ้ำแถมเขายังอยู่กับกลุ่มคนที่ไม่ค่อยจะชอบเรานี่แหละปัญหาเราเห็นบางคนว่าเราเขาก็ไม่สนใจแล้วยิ้มเรารู้สึกไม่ดีเลยมันมีหลายอย่างเขาชอบเอาเราไปพูดการพูดดีนะบอกเราเป็นงั้นงี้อย่าไปถือสาแต่ด้วยความหวังดีของเขามันยิ่งทำให้คนอื่นหมั่นไส้เราเรื่องบางเรื่องก็เอาไปพูดจนเรารู้สึกอับอายอ่ะวันนี้ก็โดนแซะจนรู้สึกแย่งงกับตัวเองโดนแค่นี้ทำไมต้องอ่อนแอกลับมาก็มานั่งร้องไห้มันไม่ได้เหนื่อยกายอ่ะแต่เหนื่อยใจกะว่าจะเข้มแข็งไม่สนใจคำพูดใครแล้วมันก็ทำไม่ได้อยู่ดียากมากสำหรับเรา
เบื่อที่ทำงาน