หรือจะจริง  ที่ว่า  ภพชาติเก่า
ทั้งเราเขา  เคยร่วมทาง  ช่วยสร้างสรรค์
ทั้งบาปบุญ  กุศลกรรม  ทำด้วยกัน
ปัจจุบัน  จึงหวนพบ  ประสบเจอ

ทั้งที่เกิด  เรียนทำงาน  ต่างท้องที่
หกสิบปี  ชะตากรรม  นำเสนอ
วิบากกรรม  ให้พบกัน  ฉันเขาเธอ
หรือเพ้อเจ้อ  อ้างเอง  เรื่องเวรกรรม

จะบังเอิญ  หรือกรรมบุญ  หนุนส่งให้
อดแปลกใจ  ไม่ได้  ใจแอบขำ
แต่บางครั้ง  ก็หมองไหม้  ใจระกำ
เรื่องจดจำ  มากมาย  ทั้งร้ายดี

ก็หลายเรื่อง  หลายคน  ที่หล่นหาย
ไม่คุ้นคล้าย  คนบ้าน  สถานที่
เหมือนไม่เคย  พบปะ  มีไมตรี
เรื่องยินดี  เลวร้าย  เหมือนหายไป

ย้อนเวลา  กลับไป  ไม่ได้แน่
ไม่อาจแก้  สิ่งเดิม  เพิ่มสิ่งใหม่
จากวันนี้  ไปวันหน้า  เป็นเช่นไร
พบจากใคร  ร้ายหรือดี  จะมีมา

ทำวันนี้  ถูกต้องนะ  ละทำชั่ว
ไม่ต้องกลัว  พรุ่งนี้ดี  มีเข้าหา
ถ้าหากว่า  วันนี้  ต้องจากลา
ไม่ค้างคา  สิ่งไม่ดี  นี้ให้ใคร