เมื่อวันวานผ่านล่วงอย่างเนิ่นนาน
จึงประจักษ์แจ้งการณ์แห่งชีพนี้
ใช่จะต้องคิดกังวลจนมากมี
เพียงวางใจ ณ ที่สบายเรา

ผู้ใดดีมอบไมตรีตอบคืนให้
ผู้ใดร้ายเพียงปล่อยไกลไม่ข้องเกี่ยว
รักผู้ใดให้สนับสนุนอย่างกลมเกลียว
ผู้ไม่รักเพียงลดเลี้ยว ห่างกันไป

ทุกสิ่งแบกหนักไว้ดั่งก้อนหิน
วางลงสิ ชีวิตก็สดใส
สิ่งใดทำไหวเพียงเท่านั้นใจ
ดูแลรักตัวเราไว้ให้เบิกบาน

อย่าเอาใจที่งามสดใสนี้
แลกวิถีเรื่องคนอื่นจนป่วยจิต
สิ่งใดสุขจงทำเถิดด้วยชีวิต
พรุ่งนี้อาจไม่มีสิทธิ์ทำเช่นนั้น
..................................