คือเขาเป็นผู้ใหญ่ในบ้าน เขาเป็นคนใจร้อน อารมณ์ร้าย ขี้โมโห กระฟัดกระเฟียดมาตั้งแต่เราจำความได้แล้ว คือถ้ามีปัญหาจะวีน เวลาโมโหก็กระชากจนอีกคนเจ็บ ...วันนี้ตอนเช้าๆ เขากำลังแกะของอยู่ เรากระชากออกมาเบาๆและแกะเองเร็วๆ คือเราอยากทำให้เขารู้นั่นแหล่ะ ซึ่งเราทำหลายครั้งมาแล้วมากๆ แล้วเขาก็มองหน้า ...คือเขาบอกว่าเขาเปลี่ยนตัวเองไม่ได้ มันเป็นสันดานของเขา ซึ่งคนในบ้านเราก็บอกกลับว่ามันไม่ถูกต้อง ถ้าสมมุติเป็นเด็ก แล้วเด็กนิสัยไม่ดี จะปล่อยให้เด็กเป็นอย่างนั้นต่ะหรอ ...แล้วเวลาคนอื่นทำไม่ดี บางทีมันก็เป็นนิสัยของเขาเหมือนกัน แต่เขาทำหน้าเครียดและบ่นว่าทำไมเป็นคนแบบนี้ เรานี่ขมวดคิ้วเลย คือเขาก็เป็นคนแบบนั้นบ้างในบางครั้ง ทำไมเขาไม่ทำตัวเองให้ดีก่อน ก่อนที่จะไปว่าคนอื่น ...หรือบางทีเขาว่าคนอื่นเขาก็เป็นเหมือนกัน เราแทบอยากจะสาดน้ำใส่เรียกสติว่ามองไม่เห็นตัวเองเลยหรอเป็นแบบนี้มาทั้งชีวิตอ่ะ
ทำไมพอเราทำนิสัยแบบนี้กลับ เขาไม่รู้ตัวอ่าคะ