สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้ตัวผมอยากมาขอคำแนะนำจากเพื่อนๆ ในการเลิก toxic กับตัวเอง เลิกคิดมาก ฟุ้งซ่าน และความรูสึกๆลบๆกับตัวเอง ตามหัวข้อเลยครับ เลนจึงอยากมาขอคำแนะนำก่อนที่มันจะรุนแรงและกลายเป็นดรคซึมเศร้าอย่างเต็มตัว
ก่อนอื่นขออธิบายก่อนนะครับ
ก่อนที่ผมจะมาขอคำแนะนำเหล่านี้ ผมเคยพยายามแล้วครับ ลองทำให้ตัวเองมีความสุขและกลับไปใช้ชีวิตได้ปกติและสุขภาพจิตรที่ดี ตัวปมเองสามารถคิดได้และ รู้ครับว่าเราต้องจัดการยังไง แต่พอผมพยายามทำมันกลับไม่ง่ายอย่างที่คิดเลย มันทรมาณมากๆ พยายามแล้วแต่กลับพ้ายแพ้ทุกความรู้สึกของตัวเอง แรกๆเคยตั้งใจที่จะทำมันและมันก็ทำได้ดี แต่พอนานวันเข้าไปใจที่คิดว่านี้แหละมันกำลังเริ่มที่จะเข้มแข็งและ กลับอ่อนแอลงเรื่อยๆ ในทุกๆทาง เลยอยากมาหาอ่านข้อความ คำแนะนำจากเพื่อนๆ นี่แหละครับ
ปัญหาที่ผม ได้ประสบพบเจอ มันก็ค่อยข้างเยอะเลยครับ
เนื่องจากตัวผมเอง เกิดมาก็ตัวคนเดียวมาตลอด ไม่มีเพื่อน ทั้ง เพื่อนกิน เพื่อนสนิท ไม่มีเพื่อน ที่เป็นคนที่สามารถ คุยได้ทุกเรื่อง
ไม่มีครอบครัว เนื่องจากผมถูกทอดทิ้งจากครอบครัวให้ต้องดิ้นรนเพื่ออยู่ต่อไปด้วยตัวเอง ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีบ้านให้กลับ มีเพียงแต่ห้องเช่า กกับชีวิตที่ไร้ค่าตื่นมาไปทำงาน ใช้เงินจ่าย ค่าสาธารณนูปโภค ไปวันๆ หรือเอาง่ายๆ คือรอความตายนั้นแหละ เคยมีจุดหมาย เป้าหมาย แต่มันไปต่อไม่ไหว หลายๆเรื่องที่เราพบเจอล้วนทำให้การใช้ชีวิตองเราบนโลกใบนี้เริ่มถดถอยไปมากทุกวันๆ
มีแฟน แฟนก็เอาแต่เป็นคนเย็นช้า ปล่อยให้เราวางแผน แพลนอนาคตอยู่ฝ่ายเดียว ไม่เคยถามทุกสุข เฉยชา พอเราถามก็หาว่าเราหาแต่เรื่อง พอทะเลาะกัน ก็กลายเป็นเรา ที่ต้องเข้าไปฉุดกระชากง้อกอดเขา โดนพูดแทงใจดำมากี่ครั้ง โดนทำลายความรู้สึกมากี่ครั้ง มันก็ยังให้เราไม่ไปไหน ทุกวันนี้ มีแฟนก็เหมือนไม่มี เราไม่สามารถพูด ระบาย ขอกำลังใจ หรือ เป็นที่บำบัดจิตให้เราได้เลย หรือจริวๆเราคิดมากไป ทุกอย่าง เอง บางครั้งเรานั่งยุกะเขากะเพื่อน เขาไม่เคยคุยกะเราเลย คุยกับเพื่อสสนุกสุดเหวี่ยง ปล่อยเราหงอยแบบนั้น ไม่ถาม ไม่สนใจ ไม่ห่วง ไม่เคยทักมาหาว่าคิดถึง หรืออะไรบ้างเลย หาข้ออ้างไปสะทุกอย่าง เราควรทำไงดีครับข้อนี้ ตัดใจก็ทำไม้ได้ เพราะเรายอมรับเลยว่าเราตัวคนเดียว ไม่มีเขา เราก็ไม่เหลือใคร
บางครั้งก็เคยถามตัวเองบ้างนะ ว่าอยู่ต่อไปบนโลกนี้มันมีความสุขแล้วหรอ
เราลองตายดีไหม อยู่ต่อไปก็ไม่มีความสุขอะไรเลย ทุกครั้งที่คิดอยากตาย ก็ไม่กล้าตาย
เลยอยากมาขอคำแนะนำหน่อยครับว่าผมต้องไปพบ จิตแพทย์ไหม หรือทำ อย่างไรให้มีความสุขมากกว่านีนี้ครับ
สุดท้ายขออภัยด้วยครับถ้าบางเรื่องในชชีวิตเรามันไม่ถูกใจใคร
ขอวิธีรับมือหรือเลิกคิด เลิกเศร้า เลิกรู้สึกแย่ๆ ในชีวิตหน่อยครับ พอดีมีปัญหาในการทำให้ตัวเองมีความสุขไม่ได้
ก่อนอื่นขออธิบายก่อนนะครับ
ก่อนที่ผมจะมาขอคำแนะนำเหล่านี้ ผมเคยพยายามแล้วครับ ลองทำให้ตัวเองมีความสุขและกลับไปใช้ชีวิตได้ปกติและสุขภาพจิตรที่ดี ตัวปมเองสามารถคิดได้และ รู้ครับว่าเราต้องจัดการยังไง แต่พอผมพยายามทำมันกลับไม่ง่ายอย่างที่คิดเลย มันทรมาณมากๆ พยายามแล้วแต่กลับพ้ายแพ้ทุกความรู้สึกของตัวเอง แรกๆเคยตั้งใจที่จะทำมันและมันก็ทำได้ดี แต่พอนานวันเข้าไปใจที่คิดว่านี้แหละมันกำลังเริ่มที่จะเข้มแข็งและ กลับอ่อนแอลงเรื่อยๆ ในทุกๆทาง เลยอยากมาหาอ่านข้อความ คำแนะนำจากเพื่อนๆ นี่แหละครับ
ปัญหาที่ผม ได้ประสบพบเจอ มันก็ค่อยข้างเยอะเลยครับ
เนื่องจากตัวผมเอง เกิดมาก็ตัวคนเดียวมาตลอด ไม่มีเพื่อน ทั้ง เพื่อนกิน เพื่อนสนิท ไม่มีเพื่อน ที่เป็นคนที่สามารถ คุยได้ทุกเรื่อง
ไม่มีครอบครัว เนื่องจากผมถูกทอดทิ้งจากครอบครัวให้ต้องดิ้นรนเพื่ออยู่ต่อไปด้วยตัวเอง ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีบ้านให้กลับ มีเพียงแต่ห้องเช่า กกับชีวิตที่ไร้ค่าตื่นมาไปทำงาน ใช้เงินจ่าย ค่าสาธารณนูปโภค ไปวันๆ หรือเอาง่ายๆ คือรอความตายนั้นแหละ เคยมีจุดหมาย เป้าหมาย แต่มันไปต่อไม่ไหว หลายๆเรื่องที่เราพบเจอล้วนทำให้การใช้ชีวิตองเราบนโลกใบนี้เริ่มถดถอยไปมากทุกวันๆ
มีแฟน แฟนก็เอาแต่เป็นคนเย็นช้า ปล่อยให้เราวางแผน แพลนอนาคตอยู่ฝ่ายเดียว ไม่เคยถามทุกสุข เฉยชา พอเราถามก็หาว่าเราหาแต่เรื่อง พอทะเลาะกัน ก็กลายเป็นเรา ที่ต้องเข้าไปฉุดกระชากง้อกอดเขา โดนพูดแทงใจดำมากี่ครั้ง โดนทำลายความรู้สึกมากี่ครั้ง มันก็ยังให้เราไม่ไปไหน ทุกวันนี้ มีแฟนก็เหมือนไม่มี เราไม่สามารถพูด ระบาย ขอกำลังใจ หรือ เป็นที่บำบัดจิตให้เราได้เลย หรือจริวๆเราคิดมากไป ทุกอย่าง เอง บางครั้งเรานั่งยุกะเขากะเพื่อน เขาไม่เคยคุยกะเราเลย คุยกับเพื่อสสนุกสุดเหวี่ยง ปล่อยเราหงอยแบบนั้น ไม่ถาม ไม่สนใจ ไม่ห่วง ไม่เคยทักมาหาว่าคิดถึง หรืออะไรบ้างเลย หาข้ออ้างไปสะทุกอย่าง เราควรทำไงดีครับข้อนี้ ตัดใจก็ทำไม้ได้ เพราะเรายอมรับเลยว่าเราตัวคนเดียว ไม่มีเขา เราก็ไม่เหลือใคร
บางครั้งก็เคยถามตัวเองบ้างนะ ว่าอยู่ต่อไปบนโลกนี้มันมีความสุขแล้วหรอ
เราลองตายดีไหม อยู่ต่อไปก็ไม่มีความสุขอะไรเลย ทุกครั้งที่คิดอยากตาย ก็ไม่กล้าตาย
เลยอยากมาขอคำแนะนำหน่อยครับว่าผมต้องไปพบ จิตแพทย์ไหม หรือทำ อย่างไรให้มีความสุขมากกว่านีนี้ครับ
สุดท้ายขออภัยด้วยครับถ้าบางเรื่องในชชีวิตเรามันไม่ถูกใจใคร