...สวนครัวน้อย...

กระทู้สนทนา
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
สวนครัวน้อยคอยปลูกผูกความฝัน
แต่ละวันสรรค์สร้างยามว่างหนอ
สองมือกอบดินปรุงพยุงพอ
ค่อยค่อยก่อเป็นสวนชวนรื่นรมย์
 
มีที่ว่างเพียงน้อย เฝ้าคอยคิด
หาแนวทางลิขิตเพียงเหมาะสม
กะละมังถังน้อยพลอยชื่นชม
ดินผสมพรมน้ำไม่ฉ่ำเกิน
 
เพาะตนกล้าไม่นานสิบวันกว่า
ก็ย้ายมาลงกระถางอย่างขัดเขิน
เพราะยังไม่แข็งแกร่งขาดแรงเดิน
ร่างกายเพลินแบกหมอนจนอ่อนแอ
 
ค่อยขยับขเยื่อนทั้งเรือนร่าง
กระเถิบบ้างทำไปไม่ยอมแพ้
สวนผักน้อยค่อยขยายกลายเปลี่ยนแปล
เมื่อได้แลผลลัพธ์ ประทับใจ…
 
“สุนันท์ยา”

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่