หัวโต  ใจกว้าง  ร่างสมาร์ท
มารยาท  ก็ต้องงาม  ตามวิถี
คิดพูดทำ  อะไร  แต่สิ่งดี
เป็นคำที่  ติดหูมา  อยู่ช้านาน

50 ปี  ก้าวขาเข้า  ไปสู่ถิ่น
“เทพศิรินทร์”  ให้คุณค่า  มหาศาล
ได้มีเพื่อน  คบหา  มาช้านาน
ครูอาจาร์ย  ท่านสอนสั่ง  ถึงฝั่งฝัน

อยู่ 5 ปี  ใต้ร่ม  รำเพยรื่น
เขียวเหลืองชื่น  สดใส  จำได้นั่น
เดินวิ่งเล่น  ใต้หูกวาง  ทุกกลางวัน
ความผูกพัน  นั้นฝังใจ  ไปจนโต

มีบางครั้ง  เผลอพลั้ง  ทำสิ่งผิด
ลืมภาษิต  สอนไว้เพราะ  ใจโมโห
“น สิยา โลกวฑฺฒโน”
เลยทำโง่  รกโลก  เบียดเบียนคน

ถ้าตั้งใจ  ไม่เผลอ  ลืมสติ
ยึดคติ  ภาษิตไว้  ก็ให้ผล
ชีวิตนี้ก็  ร่มเย็น  เป็นมงคล
เฝ้าเตือนตน  ให้ถูก “ลูกแม่รำเพย”