อยากทราบว่าอาการเพ้อของคุณพ่อจะมีโอกาสหายหรือเปล่าคะ

เริ่มจากวันที่ 2 ธ.ค 2566 คุณพ่อมีไข้สูงมากและเกิดหมดสติเลยได้แอดมิทที่รพ. ตอนนั้นมีอาการเพลียและมีไข้อยู่ตลอด ได้มีการเก็บเลือดไปตรวจระหว่างนั้นประมาณ 2-3 วันหลังจากแอดมิทคุณพ่อเริ่มมีอาการลงแดง อยากเหล้าและบุหรี่ (เดิมคุณพ่อติดเหล้า และส่วนมากกินเหล้าขาว และสูบบุหรี่เป็นประจำ) และหลังจากนั้นก็เริ่มมีอาการสับสนขึ้นมาเรื่อยๆจนมีจิตแพทย์เข้ามาร่วมรักษาด้วย พอผลเลือดออกมาก็มีการติดเชื้อในกระแสเลือดและตับอักเสบ และได้เริ่มรักษาโดยให้ยาฆ่าเชื้อตามที่แพทย์สั่งมาเรื่อยๆ และยังมีไข้อยู่ตลอดส่วนมากจะเป็นช่วงกลางคืนที่มีไข้สูง และผ่านไปประมาณ 1 อามิตย์ไข้ยังสูงมากอยู่ตลอด เลยมีการตรวจโควิด และผลออกมา 2  ขีดเท่ากับคุณพ่อได้ติดโควิดเพิ่มเข้าไปอีก และมีเชื้อลงไปที่ปอดทำให้ปอดติดเชื้อเพิ่มขึ้นด้วย และระหว่างให้ยาฆ่าเชื้อคุณพ่อได้มีการดื้อยา แพทย์เลยต้องเริ่มให้ยาฆ่าเชื้อตัวใหม่ที่แรงกว่าเดิม หลังจากนั้นประมาณ 2 อาทิตย์คุณพ่อหายจากโควิดและให้ยาฆ่าเชื้อครบและ แพทย์ให้กลับมาพักรักษาตัวที่บ้านได้ เพราะผลเพาะเชื้อออกมาไม่มีเชื้ออยู่ในกระแสเลือดและที่ปอดแล้ว 

แต่คุณพ่อมีอาการเพ้อหนักขึ้นทุกวัน ตอนนี้วันที่ 20  ม.ค. 2567 คุณพ่อกลับมาอยู่บ้านได้เกือบ 2 อาทิตย์แล้วคุณพ่อยังมีอาการสับสน กระวนกระวาย และเพ้อในช่วงตอนเย็น และตอนกลางคืนทำให้ทั้งคืนไม่ได้นอน แม้จะทานยาที่แพทย์สั่งแล้วก็ยังไม่มีอาการง่วงซึม บางครั้งก็จำคนได้บ้างไม่ได้บ้าง มีอาการอยากเหล้าอยากบุหรี่บ้างเป็นบางช่วง ช่วงที่หลับก็จะมีอาการละเมอ 

คุณพ่อใส่ NG Tube ตั้งแต่มีอาการสับสนตั้งแต่ช่วงแรกๆที่เข้ารพ.จนมาถึงทุกวันนี้ก็ยังใส่อยู่ค่ะ เพื่อให้อาหารเหลวทางสาย

อยากทราบว่าอาการเพ้อจะหายไปตอนไหนหรอคะ เพราะคนดูแลเสียสุขภาพจิตมากค่ะ ทางเราเป็นลูกสาวที่ดูแลอยู่คนเดียวไม่มีคนช่วยและต้องทำงานไปด้วย ซึ่งเป็นงานประจำ แต่สามารถทำที่บ้านได้ มันค่อยข้างลำบากตอนที่ต้องเข้าประชุมแต่ต้องคอยดูคุณพ่อด้วยว่าจะดึงสายอาหารตอนไหนค่ะ และบางคำพูดก็ทำร้ายจิตใจเราหนักพอสมควร แม้เราจะทราบว่ามันมาจากอาการป่วย ทางเราจิตใจค่อยข้างอ่อนแออยู่แล้วเนื่องจากเพิ่งสูญเสียปู่ไปก่อนคุณพ่อเข้ารพ.แค่ 2 เดือนค่ะ