เหนื่อยใจ เหนื่อยกาย ไม่มีกำลังใจ

คือเราพึ่งมีลูกคนแรก ลูกวัย11เดือน กำลังดื้อตามปะสาเด็กแหละ กำลังซน เราเลี้ยงเองคนเดียว อ้อเราลืมบอกเราแต่งงานกับสามี มาอยู่บ้านสามีพอตลอดลูกก็เลี้ยงที่นี่ แต่แม่เราก็แวะเวียนมาช่วยเลี้ยงบ่อยแต่แกต้องทำงานวันหยุดค่อยได้มา ถ้าแม่เรามาคือไม่มีปัญหาอะไรเลย เราก็ไม่เหนื่อยมากมีเวลาทำอย่างอื่นเช่นซักผ้า เก็บกวาดทำความสะอาดบ้าน ได้พักบ้าง แต่ถ้าแม่เราไม่มามีปัญหาตามมาเยอะมากๆ คือที่บ้านแฟนไม่มีใครมาช่วยเราเลี้ยงเลยเราแทบไม่มีเวลาหายใจ เวลาจะอาบน้ำกินข้าวยังไม่มี สามีก็ช่วยบ้าง แต่คือไม่พ้นมือเรา แถมเอาแต่พูดว่าเราอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่เคยพูดดีๆกับเราเลย มีแต่สร้างเรื่องให้เราเหนื่อยเพิ่ม เราเหนื่อยใจท้อใจมากๆ เราเครียด เราน้อยใจชีวิตตัวเอง ลูกเราก็งอแง ป่วยบ่อย คือเราทั้งทำงานหาเงินด้วย งานบ้านก็ต้องทำ บ้านก็ต้องเก็บทุกวัน เราเหนื่อยเลี้ยงลูกก็มากพอแล้ว ตกดึกมา แฟนมาขอมีอะไรกับเรา คือเราเหนื่อยเราปฏิเสธ ก็ทะเลาะกัน คือต้องมีอะไรกันทุกวัน เราไม่ไหวเราเหนื่อยเราอยากพักผ่อนเวลาลูกหลับ  เราเลยบอกเขาว่าวันเว้นวันได้ไหม ก็ตกลงกัน พอต่อมาเขาก็นับแบบวันเว้นวันจิงจังคือขาดวันไหนไปไม่ได้เลย เราเบื่อ เราควรทำไงต่อไปดี ตอนนี้เราอึดอัดใจมากกับทุกอย่าง ไม่มีความสุขเลย เราลำบากใจมาก เฮ้อออ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่