เรื่องของฉันมันมีอยู่ว่าฉันเป็นลุกคนโตของบ้านพ่อแม่ทำงานเกษตกรหาเช้ากินคำไปวันหนึ่งจนวันหนึ่งฉันได้เรียนจบแล้วทำงานหาเงินได้ก็ได้ส่งให้พ่อแม่ทุกเดือนโดยในแต่ละเดือนก็จะส่งให้ท่านทั้ 2 ค่อนข้างเยอะเพื่ออยากให้ท่านทั้ง 2 สบายแต่ไมไ่ด้คิดว่าตัวเองเรานั้นจะพอใช้จ่ายหรือไม่จนวันหนึ่งเราคิดอยากให้ท่านทั้ง 2 สบายเราเลยทำงานทั้งประจำและงานฟรีแลนซ์จนตัวเองไม่มีเวลาพักจะไม่มีเวลานอนเราลืมบอกไปว่าเราทำงานทางด้าานไอที พอเราทำงานฟรีแลนซืไปสักพักเราก็มีเงินเก็บสักก้อนหนึ่งที่จะสร้างบ้านหลังเล็กให้ท่านทั้ง 2 ได้ จนมาวันหนึ่งเพื่อนเราช่วยเราให้ไปเปิดธุรกิจด้วยแต่เราก็ได้บอกเพื่อนคนนั้นว่าเราไม่ได้มีทุนหรืออะไรเลยนะเพื่อนคนนั้นบอกเราว่าไม่เป็นไรเขาจะค่อยช่วยในส่วนเรื่องนี้ จนวันนั้นการบริหารงานในทางธุรกิจมันผิดพลาดทั้งโดยโกงทั้งค่าใช้จ่ายที่สูงมากกว่ารายรับที่ได้รับมาเพื่อนที่ชวนเรามาร่วมธุรกิจเขาก็ไม่อยากทำแต่เราทิ้งพนักงานของเราที่รับมาไม่ได้เราเลยต้องแบกทุกคนไว้โดยเดือนๆหนึ่งเราเสียค่าเงินเดือนในแต่ละเดือนราวๆเกือบ 5 แสนของทุกเดือน ในเดือนไหนที่เราไม่พอใช้เราก็เลยให้พ่อแม่เราไปยืมเงินนอกระบบมาเพื่อให้สามารถจ่ายค่าใช้จ่ายได้ตอนแรกที่ยืมมาต้น 4 แสน ดอกร้อยละ 7 เราคิดว่าเราคงจะหางานหรือเก็บเงินจากลูกค้าได้แต่ผลสุดท้ายลุกค้าก็ให้ทำงานให้แต่ไม่จ่ายทำให้ทุกอย่างของเราคือมันผิดพลาดไปหมดเรารุ้สึกอยากถอยมากแต่ก็ถอยไม่ได้เพราะว่าเรายังเป็นหนี้อยู่จะเล่าให้ที่บ้านฟังหรือคนรอบข้างฟังก็กลัวเรากังวนใจ เพราะมันเป็นที่เราที่เราบริหารพลาดจนเคยคิดว่าอยากฆ่าตัวตายหรือหายจากโลกนี้ไปแต่ถึงเราหายไปก็ไม่ทำให้หนี้มันหายไปคนที่อยู่ก้ต้องใช้หนี้อยู่ดีเราก็เลยตัดสินใจกลับมาสู้อีกครั้งพอกลับมาสู้อีกครั้งอะไรที่กำลังจะดีๆมันก็พังลงจนตอนนี้ยอดหนี้ที่เรามี จาก 4 แสน กายเป็น 1 ล้านกว่าบาท ทุกครั้งที่พ่อแม่สอบถามมาว่าเรามีเงินให้หนี้ไหมทุกครั้งที่เราตอบว่าเรายังเก็บเงินไม่ได้ท่านทั้ง 2 ก็เครียดและก็ไม่สบายตั้งแต่นั้นมาเราเลยไม่กล้าบอกฉันตรงเราก็เลยโกหกท่านว่าเราได้เงินมาเพื่อให้ท่านทั้ง 2 สบาย เราอยากถามทุกคนมาเราทำแบบนี้มันถุกแล้วหรอแล้วก้เก็บไว้คนเดียวจนไม่กล้สบอกใครเลยภายนอกเราทำเป็นยิ้มได้แต่ข้างในเรามันเครียดมากๆจนไม่รู้จะทำไงระบายกับใครก็ไม่ได้จนเรารู้ว่าตัวเองเริ่มจะไม่ใช่ตัวเองอีกแล้วอะเหตุที่ต้องมาพิมในนี้เพราะเราอยากเล่าให้ใครฟังสักคนเพื่อให้เรารู้สึกอยากปลดความรู้สึกหรือที่เราเก็บมาตั้งนานให้ใครรับฟังและเข้าใจเพราะเราไม่สามารถเล่าให้ฟังได้เลยถ้าเราคนรอบข้างก็เครียดตามเราจนเราไม่อยากล่าอะไรอีกต่ออะ