มีเหตุเกิด ก็เกิดขึ้น 
หมดเหตุเกิด ก็ดับไป
อย่าไปให้ค่าความหมาย !

สำเร็จหรือล้มเหลว 
แตกต่างกันแค่ไหน ?

สิ่งที่ผู้คนกลัว ไม่จำเป็น
ต้องกล้วเหมือนๆๆกัน

ผู้คนชอบกักขังตนเองไว้ 
กับความสำเร็จ
เหมือนเป็นศูนย์กลาง
ของจักรวาล

แค่ผ่านเข้ามา
แล้วผ่านออกไป
อย่าไปสนใจ 

มีเพียงเด็กน้อย
ที่เล่นสนุกไปวันๆ

ไร้เดียงสาและบริสุทธิ์
เหมือนสายลมที่โบกพัด
อย่างไร้พะวง

สงบและสันติ
ราวกับมหาสมุทร
ที่ว่างเปล่า

โง่งมดุจโคลนตม
อ่อนโยนดั่งหิมะเริ่มละลาย
เรียบง่ายเหมือน
ไม้ยังไม่ได้สลักเสลา

เปิดใจเหมือนหุบเหวที่ลึกโล่ง
เพราะได้รับการบำรุงเลี้ยง
จากพระมารดาแห่งสรรพสิ่ง