เล่าก่อนว่าตั้งแต่เข้าวัยทำงานมา รู้สึกเคว้งคว้างมากเลยค่ะ จะหางานก็ยากสุดๆ บวกกับเราอยู่ตจว.ด้วย ถ้าจะหางานกรุงเทพก็จำเป็นต้องเลือกที่เงินเดือนดีนิดนึง ไม่งั้นคงสู้ค่าหอค่าเดินทางอะไรไม่ไหว

งานที่เงินเดือนดีๆก็ใช่ว่าจะได้กันง่ายๆ ไหนจะทำงานไปแล้วจะมีความสุขกับงานไหมอีก บางคนทำไปสักพักหมดไฟกับงานไปเลยก็มี ไหนจะปัญหาเรื่องสังคม เพื่อนร่วมงาน โอทีฟรีงี้ คิดว่าเพื่อนๆวัยทำงานหลายๆคนคงเข้าใจดีค่ะ

และด้วยทั้งหมดที่เล่ามานี้ บวกกับปัญหาอื่นๆ มันทำให้เรารู้สึกเหนื่อยกับชีวิตค่ะ ทำงานก็เหนื่อยละ เงินเดือนยังไม่พอกินอีก ถ้างานแฮปปี้แต่เงินน้อยก็ว่าไปอย่าง นี่งานก็แย่แถมเงินยังแย่อีก พูดแล้วหดหู่ 🤣

สารภาพบาปเลยว่า เห็นคนอื่นที่เขาได้ทำอะไรที่ชอบเป็นอาชีพแล้วแอบรู้สึกอิจฉาค่ะ หันกลับมามองตัวเอง ชอบอะไรถนัดอะไรยังไม่รู้เลย เหมือนทำงานให้พอมีเงินซื้อข้าวกินไปวันๆ 55555 การศึกษาบ้านเราไม่ได้เปิดโอกาสให้เราได้ลองผิดลองถูก​ขนาดนั้นค่ะ ทุกวันนี้เรียนจบมายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไอ้ที่เรียนจบมานี่ชอบทำจริงรึเปล่า เคว้งคว้างสุดๆ เหมือนไม่รู้จักตัวเองเลย

ส่วนไอ้ที่ทำแล้วชอบจริงๆ ส่วนใหญ่มันก็เอามาทำเป็นงานประจำไม่ได้ สมมุติจขกท.ชอบเล่นเกม หลายคนก็คงแนะนำให้ไปเป็นสตรีมเมอร์อะไรแบบนี้ใช่ไหมคะ แต่ก็นั่นแหละค่ะชีวิตมันไม่ง่ายขนาดนั้น อย่างมากก็ทำได้แค่สตรีมเป็นงานอดิเรกไปก่อน ช่วงแรกๆยังไงก็ต้องมีงานประจำค่ะ

แล้วเพื่อนๆเคยรู้สึกแบบนี้กันบ้างไหมคะ มาแชร์ประสบการณ์กันค่ะ