เหนื่อย เราขอระบายหน่อยได้ไหม ตอนนี้เราอยู่ม5 เเม่เราจะ40เเล้วเเต่เราก็ไม่เข้าใจเเม่เราสักทีเวลาวันไหนจะไปโรงเรียนก่อนนอนเเม่จะชอบยึดโทรศัพท์เราก่อน3ทุ่ม เเม่ยังไม่ปลอ่ยเราเลยสักครั้งขนาดห้องยังไม่ให้เราล็อกเวลาจะเปิดประตูก็ไม่เคยเคาะเลย เหนื่อยเเต่ก็ได้เเต่เเอบร้องไห้ในห้องห้องน้ำ เวลาที่ทะเลาะกันแม่ก็ชอบตะคอกใส่เวลาที่เเม่ทำอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจของเเม่เเม่ก๋จะชอบว่าชอบด่าเราเเล้วเเม่ชอบบางครั้งอยู่ดีๆ เช่นเเบบ เราซักชุดนักเรียนที่เปื้อนแล้วเราซักมะนก็ออกเเต่พอเอาไปตากมันโดนฝุ่นอะไรไม่รู้มาโดนเเม่ก็ว่าเราเเล้วพ่อได้ยินพ่อก็ช่วยบอกว่าเราไม่ได้เป็นคนทำ บางทีแม่ก็เมินเราโดยไม่มีเหตุผล ถามอะไรก็ไม่ตอบเเต่พอพ่อมาถามอะไรเเม่เเม่ก็ตอบตลอด เราไม่เข้าใจใจว่าเราทำอะไรผิดไป หรือเราไม่ควรอยู่แล้ว