คือว่าเราอยู่ม.3ค่ะ เเละช่วงนี้เราสอบด้วย เเละก็ต้องเคลียงาน เพราะถ้าเราไม่เคลียงานคือเราจะได้ติดร.ในปพ.เเน่นอนค่ะ เราก็ไปนั้งเคลียงานอยุ่รร.เเต่เราก่บอกเเม่เเล้วนะคะว่าจะไปซื้อของ เเล้วเค้าโทรมาหาเราประมาณ16:43 ว่าอยุ่ไหนเราก็บอกว่าอยู่รร. เค้าก็วางสาย เเละเมื่อประมาณ18:05 เค้าก็โทรมาอีกว่าอยู่ไหน เราก็บอกว่ากำลังเดินกลับ ระยะทางจากรร.ถึงบ้านไกลมา เราก็เดินมา ตลอดทาง เเล้วทางมันมืดมากๆค่ะเพราะช่วงนี้เข้าหน้าหนาวเลยมืดไว เเม่เราก็ไม่ขับรถมารับเรานะคะจนเดินใกล้ถึงบ้านเค้าพูดอยุ่หน้าบ้านค่ะว่า"ไปไหนมา" เราก็ตอบกลับไปว่า 'ก้ไปรร.มาไง' เค้าตอบมาว่า "ไปทำไม มันเลิกเรียนเเล้วจะไปทำไม ถ้าไม่เรียนก็ไปลาออก " เราเดินเข้าบ้านน้ำตาไหลมาตลอดทางเลยค่ะ พอเดินเข้ามาพ่อพูดขึ้นมาทันทีค่ะว่า "ไม่เรียนก็ลาออกไม่ต้องเรียน" เราก็เถียงพ่อไปค่ะว่า 'ก็บอกว่าไปทำงานอยู่รร.ไง จะอะไรหนักหนา ไม่ไปที่อื่นก็ดีเท่าไหร่เเล้ว ' พ่อเค้าตอบมาว่า "เรื่องของ จะไปไหนก็ไป " เราร้องไห้ไม่หยุด ตอนนี้ก็ร้อง ร้องจนเพื่อนอยากจะมารับไปอยุ่ด้วย เราเหนื่อยมากๆค่ะ เเค่ไปทำงานอยู่รร.ยังด่าขนาดนี้ เรากลัวเราเป็นโรคซึมเศร้าด้วย เพราะถูกด่าเเบบนี้บ่อย เอะอะก็ขู่ว่าะให้ลาออก จนตอนนี้เราอยากจบชีวิตตัวเองเเล้วค่ะ เราเหนื่อยมาก อยากได้ครอบครัวที่ซับพอร์ตเราไม่ใช่วันๆจะดูถูกจนตอนนี้เรากลายเป็นเด็กเก็บกฏจะทำอะไรเเม่ก็ขู่เเต่ว่าจะตี
ทำอะไรที่นอกเนื้อจากความเเม่ก็ถูกด่า ถูกขู่ว่าจะตีตลอด จนเราไม่กล้าที่จะทำอะไรเเล้วค่ะ กลัวเเต่ว่าจะเป็นโรคซึมเศร้า😭