ผมเพิ่งจะมีโอกาสได้นั่งสมาธิ คือนั่งสามาธิก่อนสวดมนต์ นั่ง 10-20นาที เจออาการแบบนี้ 2ครั้ง ครั้งแรกพยามเพ่งในความมืด จนมีจังหวะนึงปวดกลางหน้าผากจี๊ดแล้วเกิดอาการหูดับตัวชา ใจสั่นเกิดอาการกลัว พยามทำสมาธิต่อแต่ก็เหมือนหลุดออกแล้ว ไม่เหมือนเดิม มาทราบทีหลังว่าไม่ควรเพ่งแบบนี้

ต่อมาครั้งที่ 2 พยามปล่อยตัวสบายๆสักพักเกิดอาการแบบเดิม หูดับวิ้งๆตัวชา คราวนี้พยามไม่กลัว แต่ก็เหมือนเดิม ใจเต้นแล้วก็เหมือนหลุดออกเหมือนเดิม 
คำถามคือผมมาถูกทางไหมครับ