การยึดติด ยึดมั่นถือมั่น แก้ไขอย่างไร?

" เราทำอะไรขึ้นมาก็ตาม อย่าไปหวง อย่าไปติด ทำแล้วก็คือแล้ว จบแล้วก็คือจบ อย่าติดในวัตถุ "


..... ถ้าหากว่าเราสร้างถาวรวัตถุขึ้นมาแล้ว ถ้าจิตใจของเราห่วง มันก็ไปเป็นเปรตเป็นผีเฝ้าอยู่จะเกิดประโยชน์อะไรใช่ไหมล่ะ เมื่อสร้างเสร็จแล้วก็คือเสร็จ เราจะห่วงทำไม ก็วัตถุ ขนาดร่างกายตัวเองก็ยังเผาไฟทิ้ง วัตถุเหล่านั้นก็ทำให้เกิดประโยชน์ให้มากที่สุด ถ้าหากว่าไปหวงไปห่วงมันก็อย่างที่ว่านั่นแหละ เหมือนกับว่าเป็นผีหรือเป็นรุกขเทวดา หวงแหน สิ่งวัตถุที่ตนก่อสร้าง มันจะมีประโยชน์อะไร

วัตถุในโลกมันมีตั้งมากมาย เพชรนิลจินดาก็เต็มอยู่ในโลกนี้ไปหวงทำไม เงินก็คือกระดาษ วัตถุก็คืออิฐหินปูนทราย ทำยังไงให้มันเกิดประโยชน์ แล้วก็จบที่นี้ ทำให้เกิดประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา เราไม่ได้มองข้ามประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท เราจะทำฝากฝีมือไว้ในแผ่นดิน แต่เราจะไม่เกี่ยวข้อง เราจะไม่ติด จิตใจของเราจะไม่เกาะเกี่ยวกับสิ่งทางด้านวัตถุทั้งหลายทั้งปวง

เหมือนกับหลวงปู่จามกับหลวงปู่หนู ไปเห็นผีอยู่เฝ้าพระเจดีย์ ขนาดเจดีย์ผุพังไปแล้ว ตัวเองก็ยังหวงแหน พระพุทธรูปกับแก้วดวงนั้นอยู่ แต่ว่าแจกันคงจะเป็นด้ามทอง แล้วก็มีแก้วอยู่ในนั้น ประมาณสักเกือบเท่าไข่ไก่ ท่านว่าอยู่ในยอดแจกันนั้น และก็มีพระพุทธรูปองค์หนึ่ง ก็ไม่ถึงกับใหญ่มากท่านว่า มันถือไปถือมา ผีมันหวง หลวงปู่จามว่านะ อันนี้หลวงพ่อก็ได้เล่ากล่าวให้ลูกหลานได้ฟังได้ศึกษา

สรุปแล้วก็คือ เราทำอะไรขึ้นมาก็ตาม อย่าไปหวงอย่าไปติด ทำแล้วก็คือแล้ว จบแล้วก็คือจบ เราชำระใจของเราให้บริสุทธิ์ จะทำยังไงจึงจะยกระดับจิตใจของเราให้สูงส่งขึ้น ไม่ให้ติดอยู่ด้านวัตถุ ให้ถึงมรรคผลนิพพาน จะชำระใจยังไง จึงจะหมดจดจากกิเลส ราคะ โทสะ โมหะ โลภ โกรธ หลง ที่หวงแหนอยู่ในสมบัติคือ โลภ คือติดอยู่ในความโลภนะ แล้วก็โกรธ คล้าย ๆ กับว่าหวงแหนอีก ไม่ให้ใครมาใกล้อีก หลงก็คือหลงนั่นแหละ หลงว่าเป็นสมบัติของตัวเอง เป็นของตัวเองได้ยังไง วัตถุมันไม่ใช่เนื้อใช่หนังของเรา เป็นวัตถุเป็นของอาศัยชั่วคราวเท่านั้นเอง เราจะไปถือว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นเนื้อหนัง ตัวของเราได้ยังไง

หลวงพ่อพูด ก็เพื่อไม่ให้พวกเราข้องติดในวัตถุที่ตัวเองมี พอตายไปแล้วก็ทิ้งให้ลูกให้หลานให้ใครต่อใครไป จะไปหวงทำไม นึกถึงบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาเท่าไร ข้าพเจ้าขึ้นไปอยู่กับบุญกุศลนั้น นั่นแหละเป็นยานพาหนะของเราไปสู่สัมปรายภพ ด้วยอานิสงส์ทาน อานิสงส์ศีล อานิสงส์ภาวนา เท่านั้นแหละ เราไม่ได้มุ่งหวังอย่างอื่น.


หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
จากพระธรรมเทศนา “ผีเฮี้ยนเฝ้าเจดีย์”

Posted by Onnie 🦋
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่