หัวหน้าเอางานเกือบครึ่งแผนกมากองอยู่ที่เรา โดยที่ไม่หาคนมาช่วยเราเลย เราทำคนเดียวโดยมีหัวหน้าซัพพอร์ต วันไหนเราลางาน งานบางอย่างที่ง่ายๆ เราสามารถฝากเพื่อนร่วมงานช่วยทำแทน แต่งานอะไรที่ยุ่งยาก เราจะไม่ฝากให้ใครช่วยทำแทน เพราะถือว่าหัวหน้าไม่ได้มอบหมายคนอื่นทำงานแทนเรา และคนอื่นก็ไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับงานเรา ฉะนั้นคนที่จะทำแทนเรา ก็ควรเป็นหัวหน้าเอง และโดยปกติงานเราจะไม่ค่อยด่วน ยกเว้นหัวหน้าจะต้องการด่วน (เป็นความต้องการของหัวหน้าล้วนๆ)
และเมื่อเราลางาน แทบไม่มีครั้งไหนที่เราจะไม่โดนหัวหน้าโทรหา/ไลน์หาในเรื่องงาน ทั้งติดต่อมาสั่งงาน (แต่ไม่ได้บังคับให้ทำในวันลา) และติดต่อมาถามอะไรจุกจิกเกี่ยวกับงาน ทั้งๆที่เขารู้ว่าเราลา ซึ่งจากที่เราประเมินในแต่ละเรื่องที่หัวหน้าโทรมา น้อยมากที่จะเป็นเรื่องด่วนหรือเรื่องฉุกเฉิน จะติดต่อเราในวันที่เราลา หรือรอไว้คุยกับเราในวันที่เราไปทำงาน ก็มีค่าเท่ากัน แต่หัวหน้าเป็นคนที่ถ้าอยากรู้อะไรต้องถามเอาคำตอบเดี๋ยวนั้น ถ้าอยากสั่งอะไรใครก็ต้องสั่งให้ได้เดี๋ยวนั้น เป็นพวกรอไม่ค่อยได้ บางครั้งพอเขาติดต่อเราไม่ได้ ก็มีการไลน์บอกให้เราโทรกลับด้วย แต่พอเราโทรกลับ ปรากฎว่าหัวหน้าเคลียร์เรื่องที่จะคุยกับเราเสร็จไปแล้ว แต่เขาก็ไม่ไลน์บอกเราหรอกว่าเขาจัดการเสร็จแล้ว เราไม่ต้องโทรกลับแล้ว
เราทำงานในหน่วยงานรัฐ จะเอากฎหมายแรงงานมาขู่นายจ้างไม่ให้ทำพฤติกรรมแบบนี้ ก็ไม่สามารถอ้างได้ กฎหมายไม่คุ้มครอง และฝ่ายบุคคลกับผู้บริหารหน่วยงานก็คงช่วยอะไรไม่ได้ เพราะจากประสบการณ์ พวกนี้จะเข้าข้างฝั่งนายจ้างมากกว่าลูกจ้าง ล่าสุดเราลาพักผ่อน 3 วันเพื่อกลับ ตจว. ไปเที่ยวกับครอบครัว แต่หัวหน้าก็ยังติดต่อมาอีก เราจึงลองทำตัวให้ติดต่อยากบ้าง เริ่มจากเขาไลน์มา เราไม่อ่าน (จริงๆจะอ่านวันละครั้งตอนค่ำๆ) หัวหน้าพอเห็นเราไม่อ่านไลน์ ก็โทรไลน์มา เราก็ไม่รับสาย จากนั้นหัวหน้าก็โทรเบอร์ปกติมา เราก็ไม่รับสายอีก ถ้าเป็นคนอื่นทำแบบนี้ เราคงรับสายแล้ว เพราะคงเป็นเรื่องด่วน แต่สำหรับหัวหน้าเราคนนี้ ที่เรารู้จักนิสัยใจคอระดับนึง เราเลือกที่จะไม่รับสาย
เรารู้สึกว้าวุ่นใจตลอดที่ต้องมารับรู้หรือรับคำสั่งเรื่องงานในวันที่ตัวเองควรจะได้พักสมองจากเรื่องงาน บางครั้งเราก็ต้องการดัดนิสัยเอาแต่ใจตัวเองและไม่รู้กาลเทศะของหัวหน้าบ้าง เขาควรแก้ปัญหาด้วยการรับคนเพิ่มเพื่อมาช่วยงานเราและรับงานแทนเราในเวลาที่เราไม่อยู่ ไม่ใช่ว่ามีอะไรก็จะติดต่อแต่เรา เรารู้สึกไม่โอเค และคงไม่มีใครที่เจอแบบนี้แล้วจะโอเค เราผิดไหมที่ทำแบบนี้ ถ้าหัวหน้าจะโกรธเรา คิดว่าเราไม่มีความรับผิดชอบ จะหาเรื่องกดคะแนนประเมิน หรือหาเรื่องบีบเราลาออก เราก็คงต้องยอมเสี่ยงดูสักครั้ง ไม่งั้นก็จะถูกปฏิบัติด้วยอย่างไม่ให้เกียรติหรือไม่เกรงใจแบบนี้ร่ำไป
เราลางานทีไร หัวหน้าชอบติดต่อหาเรื่องงานตลอด ครั้งนี้เราจึงลองทำตัวให้ติดต่อยากบ้าง ผิดไหม
และเมื่อเราลางาน แทบไม่มีครั้งไหนที่เราจะไม่โดนหัวหน้าโทรหา/ไลน์หาในเรื่องงาน ทั้งติดต่อมาสั่งงาน (แต่ไม่ได้บังคับให้ทำในวันลา) และติดต่อมาถามอะไรจุกจิกเกี่ยวกับงาน ทั้งๆที่เขารู้ว่าเราลา ซึ่งจากที่เราประเมินในแต่ละเรื่องที่หัวหน้าโทรมา น้อยมากที่จะเป็นเรื่องด่วนหรือเรื่องฉุกเฉิน จะติดต่อเราในวันที่เราลา หรือรอไว้คุยกับเราในวันที่เราไปทำงาน ก็มีค่าเท่ากัน แต่หัวหน้าเป็นคนที่ถ้าอยากรู้อะไรต้องถามเอาคำตอบเดี๋ยวนั้น ถ้าอยากสั่งอะไรใครก็ต้องสั่งให้ได้เดี๋ยวนั้น เป็นพวกรอไม่ค่อยได้ บางครั้งพอเขาติดต่อเราไม่ได้ ก็มีการไลน์บอกให้เราโทรกลับด้วย แต่พอเราโทรกลับ ปรากฎว่าหัวหน้าเคลียร์เรื่องที่จะคุยกับเราเสร็จไปแล้ว แต่เขาก็ไม่ไลน์บอกเราหรอกว่าเขาจัดการเสร็จแล้ว เราไม่ต้องโทรกลับแล้ว
เราทำงานในหน่วยงานรัฐ จะเอากฎหมายแรงงานมาขู่นายจ้างไม่ให้ทำพฤติกรรมแบบนี้ ก็ไม่สามารถอ้างได้ กฎหมายไม่คุ้มครอง และฝ่ายบุคคลกับผู้บริหารหน่วยงานก็คงช่วยอะไรไม่ได้ เพราะจากประสบการณ์ พวกนี้จะเข้าข้างฝั่งนายจ้างมากกว่าลูกจ้าง ล่าสุดเราลาพักผ่อน 3 วันเพื่อกลับ ตจว. ไปเที่ยวกับครอบครัว แต่หัวหน้าก็ยังติดต่อมาอีก เราจึงลองทำตัวให้ติดต่อยากบ้าง เริ่มจากเขาไลน์มา เราไม่อ่าน (จริงๆจะอ่านวันละครั้งตอนค่ำๆ) หัวหน้าพอเห็นเราไม่อ่านไลน์ ก็โทรไลน์มา เราก็ไม่รับสาย จากนั้นหัวหน้าก็โทรเบอร์ปกติมา เราก็ไม่รับสายอีก ถ้าเป็นคนอื่นทำแบบนี้ เราคงรับสายแล้ว เพราะคงเป็นเรื่องด่วน แต่สำหรับหัวหน้าเราคนนี้ ที่เรารู้จักนิสัยใจคอระดับนึง เราเลือกที่จะไม่รับสาย
เรารู้สึกว้าวุ่นใจตลอดที่ต้องมารับรู้หรือรับคำสั่งเรื่องงานในวันที่ตัวเองควรจะได้พักสมองจากเรื่องงาน บางครั้งเราก็ต้องการดัดนิสัยเอาแต่ใจตัวเองและไม่รู้กาลเทศะของหัวหน้าบ้าง เขาควรแก้ปัญหาด้วยการรับคนเพิ่มเพื่อมาช่วยงานเราและรับงานแทนเราในเวลาที่เราไม่อยู่ ไม่ใช่ว่ามีอะไรก็จะติดต่อแต่เรา เรารู้สึกไม่โอเค และคงไม่มีใครที่เจอแบบนี้แล้วจะโอเค เราผิดไหมที่ทำแบบนี้ ถ้าหัวหน้าจะโกรธเรา คิดว่าเราไม่มีความรับผิดชอบ จะหาเรื่องกดคะแนนประเมิน หรือหาเรื่องบีบเราลาออก เราก็คงต้องยอมเสี่ยงดูสักครั้ง ไม่งั้นก็จะถูกปฏิบัติด้วยอย่างไม่ให้เกียรติหรือไม่เกรงใจแบบนี้ร่ำไป