สวัสดีค่ะคือเราจะมาเล่าเรื่องของเรานะคะ
คือเราอ่ะเป็นคนผิวคลํ้าตัวอวบๆเกือบอ้วนผมหยิก คือตอนที่เราอยู่โรงเรียนเก่าก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมากตอนอยู่โรงเรียนเก่าเรามีเพื่อนแค่3-4คนเป็นกลุ่มเล็กๆเรามีความสุขมากแต่บางครั้งเราจะเป็นคนที่ยอมถอยห่างตลอดเป็นคนยอมเสียสละในร.ร.เก่าเรามีครูคนหนึ่งเราตั้งใจเรียนวิชาแกมากๆคัดลายมือตั้งใจเรียนตลอด ส่วนใหญ่เราจะได้7-10คะแนนแต่พอวันนึงเราไม่มาโรงเรียนแล้วเพื่อนมาบอกว่าครูคนนั้นอ่ะบูลลี่เรา ว่าเราอ่ะไม่ฉลาดนั่งเอ๋อๆผมหยิกๆได้ยินคำนั้นเราไปถามทุกคนว่าจริงหรอทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าใช่ ตอนนี้เราอึ้งหยุดนิ่งเสียใจไปในตัวและวันปัจฉิมเราตั้งใจว่าจะเรียนต่อแต่พ่อแม่เราจะให้ยายร.ร.แต่เราก็ตัดสินใจเชื่อพ่อกับแม่นะเพราะอยากลองเจอสังคมใหม่ดูเพราะรู้สึกว่าอยู่โรงเรียนนี้เป็นไม่สบายใจบ่อยมากและหลังจากที่เราย้ายโรงเรียนเพื่อนๆใหม่ของเราก็ดูตื่นเต้นมากที่เราย้ายมาใหม่แต่เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมากแล้วเหมือนเค้าทำอะไรไม่ขอเลยทั้งมาบ้านโดยไม่นัดอยากมาก็มาบลาๆแต่เราก็ไม่ถืออะไรมากพอมาเรียนจริงๆ2อาทิตเพื่อนในห้องก็ให้ความส่วนตัวกับเราแหละส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจอะไรกับเรามากแต่เราก็คิดถึงเพื่อนเก่าแต่เราก็อยากมีเพื่อนในเพราะไม่มีใครสนใจเราเท่าไหร่เเต่ในใจก็ดีไม่มีใครมาวุ่นวายเราแต่พอเรียนมาได้ครึ่งเทอมทุกอย่างก็เปลี่ยนไปทุกคนเริ่มประชดเราเริ่มด่าเราทั้งที่คนนั้นเคยดีกับเรามากๆและเราไม่เคยทำอะไรให้เค้ารู้สึกแย่เลย
เราย้ายเพื่อจะให้ทุกอย่างดีขึ้น แต่มันกลับแย่กว่าเดิม
ย้ายโรงเรียนแต่กลับแย่กว่าเดิม
คือเราอ่ะเป็นคนผิวคลํ้าตัวอวบๆเกือบอ้วนผมหยิก คือตอนที่เราอยู่โรงเรียนเก่าก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมากตอนอยู่โรงเรียนเก่าเรามีเพื่อนแค่3-4คนเป็นกลุ่มเล็กๆเรามีความสุขมากแต่บางครั้งเราจะเป็นคนที่ยอมถอยห่างตลอดเป็นคนยอมเสียสละในร.ร.เก่าเรามีครูคนหนึ่งเราตั้งใจเรียนวิชาแกมากๆคัดลายมือตั้งใจเรียนตลอด ส่วนใหญ่เราจะได้7-10คะแนนแต่พอวันนึงเราไม่มาโรงเรียนแล้วเพื่อนมาบอกว่าครูคนนั้นอ่ะบูลลี่เรา ว่าเราอ่ะไม่ฉลาดนั่งเอ๋อๆผมหยิกๆได้ยินคำนั้นเราไปถามทุกคนว่าจริงหรอทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าใช่ ตอนนี้เราอึ้งหยุดนิ่งเสียใจไปในตัวและวันปัจฉิมเราตั้งใจว่าจะเรียนต่อแต่พ่อแม่เราจะให้ยายร.ร.แต่เราก็ตัดสินใจเชื่อพ่อกับแม่นะเพราะอยากลองเจอสังคมใหม่ดูเพราะรู้สึกว่าอยู่โรงเรียนนี้เป็นไม่สบายใจบ่อยมากและหลังจากที่เราย้ายโรงเรียนเพื่อนๆใหม่ของเราก็ดูตื่นเต้นมากที่เราย้ายมาใหม่แต่เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมากแล้วเหมือนเค้าทำอะไรไม่ขอเลยทั้งมาบ้านโดยไม่นัดอยากมาก็มาบลาๆแต่เราก็ไม่ถืออะไรมากพอมาเรียนจริงๆ2อาทิตเพื่อนในห้องก็ให้ความส่วนตัวกับเราแหละส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจอะไรกับเรามากแต่เราก็คิดถึงเพื่อนเก่าแต่เราก็อยากมีเพื่อนในเพราะไม่มีใครสนใจเราเท่าไหร่เเต่ในใจก็ดีไม่มีใครมาวุ่นวายเราแต่พอเรียนมาได้ครึ่งเทอมทุกอย่างก็เปลี่ยนไปทุกคนเริ่มประชดเราเริ่มด่าเราทั้งที่คนนั้นเคยดีกับเรามากๆและเราไม่เคยทำอะไรให้เค้ารู้สึกแย่เลย
เราย้ายเพื่อจะให้ทุกอย่างดีขึ้น แต่มันกลับแย่กว่าเดิม