ขอเกริ่นนิดนึงว่าเจนเป็นครูมีหน้าที่คอยดูแลเรื่องราวต่างๆภายในโรงเรียน

เมื่อไม่นานหลังจากสอบเสร็จครูวิชาภาษาไทยมาปรึกษาว่ามีเด็กผู้หญิงคนนึง(มัธยมต้น)เขียนข้อสอบอัตนัยมา ลายมืออ่านแทบไม่ออกเลย เจนดูแล้วก็อ่านแทบไม่ออกเหมือนกัน
ตัวหนังสือทั้งเอียงทั้งโย้ หัวก็ไม่มี บางตัวก็เขียนติดๆกันเหมือนไม่ยกมือเวลาเขียน จะว่าหวัดหรือไม่ตั้งใจก็ไม่แน่ใจ แต่ลักษณะลายมือเป็นอะไรที่อ่านยากมากๆและส่วนใหญ่ก็อ่านไม่ออก เรียกว่าถ้าให้คะแนนแค่จากส่วนที่อ่านออก เด็กสอบตกแน่ๆ

ก็เลยนัดเด็กกับผู้ปกครองมาเพื่อร่วมกันแก้ไขปัญหา ผู้ปกครองเป็นชาวต่างชาติและก็รักลูกมากๆก็พยายามบอกกับทางโรงเรียนว่าลายมือเป็นสิ่งที่แก้ไขเปลี่ยนแปลงได้น้อยมากเหมือนสำเนียง เหมือนถนัดซ้ายถนัดขวา แล้วก็ยกทฤษฏี งานวิจัยอะไรสารพัด รวมถึงเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ซึ่งก็ไม่มีใครเคยได้ยินมาก่อน ก่อนสรุปว่าในเมื่อหลักสูตรเป็นแบบสองภาษาและผู้ปกครองก็เคยแจ้งก่อนส่งลูกเข้าเรียนว่าเด็กเคยเรียนที่เมืองนอกมาช่วงเวลานึงจะมีปัญหาอะไรกับวิธีการสอนของโรงเรียนหรือไม่ในเมื่อโรงเรียนรับทราบแล้วโรงเรียนก็ต้องยอมรับข้อจำกัดตรงนี้ของเด็ก

ตอนแรกก็ได้ข้อสรุปว่าจะให้เด็กอ่านตามข้อสอบที่เขียนมาแล้วครูจะพิมพ์ตาม ก่อนจะให้คะแนนตามนั้นแต่จะต้องหักคะแนนส่วนนึงเป็นการทำโทษเด็กที่เขียนลายมือได้แย่มาก

ผู้ปกครองก็ยังไม่พอใจ เด็กก็ทั้งอ้อนทั้งขอร้องทั้งร้องไห้ สุดท้ายครูเลยสงสารจนใจอ่อนเลยสรุปว่าจะให้คะแนนตามปกติไม่มีการหัก แต่ก็จะถือว่ากรณีนี้เป็นกรณีพิเศษ ถ้ามีเหตุการณ์แบบนี้อีกก็ไม่ได้ผูกพันธ์ว่าจะต้องทำแบบครั้งนี้

พอจบเรื่องนี้ ครูก็บอกว่าที่ยอมเพราะสงสารเด็กไม่ใช่ว่าเพราะเชื่อเหตุผลของผู้ปกครองแต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าตัวเองโอ๋เด็กมากเกินไปหรือเปล่าและทำแบบนี้เป็นการยุติธรรมกับเด็กคนอื่นหรือไม่

ขอถามว่า
-คุณคิดว่าลายมือเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงแก้ไขได้มากน้อยแค่ไหน
-ในกรณีแบบนี้ถ้าเป็นคุณๆจะทำอย่างไรในกรณีข้อสอบของเด็ก
-มีใครพอทราบไหมว่าในทางวิทยาศาสตร์มีความเห็นในเรื่องลายมืออย่างไรบ้าง