รู้จักกับลูกชายของแกด้วยครับ ซึ่งก็เป็นคนฝรั่งเศสเหมือนกัน พอดีผมพอพูดภาษาฝรั่งเศสได้ ลูกชายแกก็เลย มักจะขอให้ผม ขับรถพาคุณยายไปส่งที่ห้างครับ เพราะคุณยายแกชอบเดินห้างครับ แต่ว่าแกไม่สามารถเดินได้ แกมักจะนั่งรถเข็นไฟฟ้าครับ
 
ทีนี้พอมาวันนี้ลูกชายแกก็ส่งข้อความมาบอกว่าวันนี้ไม่ต้องไปรับ คุณยายนะ โอเคผมก็ไม่ได้ว่าอะไร

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ คุณยายขอให้ทางห้างโทรมาหาผมเพื่อให้ผมมารับแกครับ 

พอแกได้ขึ้นรถผมแล้ว แกก็ เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับแกให้ผมฟังซึ่งทำให้ผม ตกใจเป็นอย่างมาก คือแทบจะไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยินเลยครับ ว่ามันมีแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆเหรอ

เท่าที่ฟังแกเล่ามา แกเล่าให้ฟังว่า แกกลัวลูกชายของแกจะเอาแกไปฆ่าเพื่อหวังเอาเงินบำนาญครับ แกใช้คำว่า la pension ค้นๆดูก็แปลว่าบำนาญครับ

แกเล่าอีกว่า คิอด้วยความที่แกนั่งรถเข็นไฟฟ้า วันก่อนแกก้าวพลาดตกรถเข็น แขนขวาแกช้ำ แกบอกว่ร ลูกชายแกไม่เอาแกไปโรงพยายาลเลย เพราะลูกชสยแกแอบใส่ยาที่ทำให้แกมึนงง

แกถึงขั้นขอให้ผมพาไปที่สมาคมฝรั่งเศสเพื่อที่จะไปเจอกับกงสุลฝรั่งเศสครับ แต่ทีนี้คือ ท่านกงสุลไม่อยู่ครับ
แกถึงขั้นขอให้ผมโทรหาตำรวจแกถึงขั้นขอให้ผมโทรหาตำรวจเลยด้วยซ้ำไปครับ

และยังขอให้ผมพาไปร้านเบเกอรี่ที่แกรู้จักกับเจ้าของจะได้พูดคุยได้ แต่ได้เจอกับภรรยาแทน ภรรยาก็บอกว่าไม่อยากยุ่งครับ

ทีนี้แกขอให้ไปที่โรงพยาบาลที่มีคนฝรั่งเศสทำงานเป็นล่ามครับ 
ล่ามคนนั้นเค้าบอกว่า เหมือนบางครั้งแกจะชอบทำตัวเหมือนบางครั้งแกจะชอบทำตัวแบบเด็กเด็ก และชอบมีความวิตกกังวลที่เกินเหตุครับ

พอมาถึงจุดนี้ ผมก็ชักไม่แน่ใจแล้วว่าที่แกเล่าเพราะแกคิดมากไปหรือเปล่า

ผมลองคิดวิเคราะห์ดูนะครับ อันนี้เป็นข้อสังเกตุ ที่ผมคิดเอานะครับ

- ถ้าสมมติว่าลูกแกมีความคิดแบบนี้จริงๆ ลูกของแกก็ต้องทำทุกวิถีทาง เพื่อไม่ให้คนนอกรู้แน่นอน แต่ทำไม ลูกของแกถึงยอมให้ผมไปรับแกได้ ทั้งทั้งที่รู้ว่าผมพูดฟังฝรั่งเศสได้ เพราะแน่นอน คุณยายแกก็ต้องพยายามบอกผมให้ได้ครับ

หรือ

- ลูกชายแกพยายามวางแผนจะทำให้แนบเนียนมากที่สุดคือยังดีกับแกแต่แอบใส่สารอะไรบางอย่างลงไปในอาหารที่จะทำให้แกมีอาการกำเริบขึ้นในตอนหลัง แล้วแกดันไปเห็นเข้าพอดี

เพราะท่าทางของแก ดูแกกลัว เหมือนเกือบจะร้องไห้ แถมมีการร้องขอให้ผมทั้งพาไปหากงสุลฝรั่งเศส โทรหาตำรวจครับ

แล้วแกคุยกับผม แกบอกว่า แกมีมือถือแต่ว่า ลูกชายแกจะสามานถรู้ได้ว่าแกอยู่ที่ไหนจากมือถือของแก ก็เลยปิดมือถือ และขอให้ห้างโทรหาครับ

ผมยังลังเลไม่แน่ใจครับว่า แกอาจจะวิตกกังวลมากไป หรือที่แกเล่าเป็นความจริง ซึ่งถ้าเป็นจริง ผมเป็นห่วงแกมากครับ

คิดว่ายังไงบ้างครับ คิดว่าความเป็นจริงน่าจะมีแนวโน้มไปในทางไหนครับ

และควรเอาไงต่อดีครับ