อยู่ตัวคนเดียวค่ะ..กลัวว่าวันใดวันหนึ่งอาจจะเกิดเหตุดารณ์ที่ทำให้แน่นิ่งไปไม่สามารถแจ้งใครหรือร้องขอความช่วยเหลือจากใครได้..บ้านที่อยู่อาศัยก็อยู่ในจุดที่ไม่พลุกพล่านด้วยผู้คน อีกทั้งตัวเองก็เป็นคนที่ไม่ค่อยได้พบปะสุงสิงกับใคร
ความกังวลว่าหากมีเหตุร้ายเกิดขึ้น แล้วไม่มีใครรับรู้เลย  ทำให้รู้สึกเป็นทุกข์ใจ..โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นห่วงสัตว์เลี้ยงที่เลี้ยงไว้ในบ้าน  กลัวเขาจะอดข้าวอดน้ำไปอีกไม่รู้กี่วัน  พยายามไม่คิดไม่นึกแต่มันก็วกกลับเข้ามาในความคิด ทำให้รู้สึกกลัวและเป็นกังวลตลอด..บางทีกลัวว่าจะเกิดหน้ามืดเป็นลมขณะเปิดเตาแก๊สประกอบอาหาร..กลัวว่ากำลังอาบน้ำและเปิดเครื่องทำน้ำอุ่น..ทำให้ยิ่งรู้สึกเป็นกังวลหนักมากขึ้น..ว่าเครื่องใช้ไฟฟ้าหรือเตาแก๊สที่กำลังใช้งานอยู่มันจะก่อให้เกิดอันตรายซ้ำซ้อนขึ้นไปอีก...มีใครคิดและกลัวแบบดิฉันบ้างคะและวางจิตวางใจยังไงให้ทุกข์และเป็นกังวลน้อยลง