อาจเป็นความเคยชินของคนเอเชียที่ต้องกินข้าวเป็นอาหารหลัก พอกินแค่ขนมปังแล้วรู้สึกไม่อิ่ม ต้องทานข้าวต่อถึงจะรู้สึกว่าได้ทานอาหารแล้ว 

วันก่อนไปดูแลนักเรียนต่างชาติเดินป่า ข้าวเช้าขนมปังเบคอน พอตอนบ่ายก็ขนมปังทาเนยหรือแซนวิส เขาก็อยู่ได้ ผมยังคุยกับเพื่อนเลยว่าสำหรับเราขนมปังเป็นแค่ของหวาน ต่อให้กินไส้กรอกไปเป็นสิบชั้น สุดท้ายก็ยังต้องหาข้าวกิน

แต่พอเราทำบ้างก็รู้สึกไม่อิ่ม ต้องกินข้าวต่ออยู่ดี เคยกินขนมปังกับนมไปตอนมื้อเย็น ทั้งที่รู้ว่ามันอิ่มแล้ว แต่ใจกลับรู้สึกว่ายังไม่ได้กินอาหารเย็น สุดท้ายก็ซัดเย็นตาโฟต่ออีกถ้วน สรุปคือแน่นท้องนอนจุกเลยคืนนั้น

คนที่ไปต่างประเทศนี่ใช้เวลาปรับตัวกันนานไหมครับ เวลาเจออาหารของตะวันตกที่ไม่มีข้าวแบบเอเชียเป็นองค์ประกอบหลัก ผมยังเคยคิดจะกินอาหารเช้าเป็นแค่ขนมปังปิ้ง แต่สุดท้ายก็รู้สึกเหมือนไม่ได้ทานข้าวเช้าอยู่ดี สุดท้ายก็ต้องหาข้าวกินต่อหลังจากนั้น