สืบเนื่องจากละคร พรหมลิขิต นะคะ
ในส่วนรายละเอียดของพระที่นั่งท้ายสระบรรยงก์รัตนาสน์
"ลุศักราช 1049 ปีเถาะนพศก สมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัว มีพระราชดำรัสให้ช่างพนักงานจัดการสร้างพระมหาปราสาทองค์หนึ่ง ในพระราชวังข้างใน ครั้นเสร็จแล้วพระราชทานนามบัญญัติพระมหาปราสาทชื่อพระที่นั่งบรรยงก์รัตนาสน์เป็นสี่ปราสาทด้วยกันทั้งเก่าสาม คือพระที่นั่งวิหารสมเด็จองค์หนึ่ง พระที่นั่งสรรเพชญ์มหาปราสาทองค์หนึ่ง พระที่นั่งสุริยามรินทร์องค์หนึ่ง แล้วให้ขุดสระเป็นคู่อยู่ซ้ายขวาพระที่นั่งบรรยงก์รัตนาสน์ แล้วให้ก่ออ่างแก้ว แลภูเขา มีท่ออุทกธาราไหลลงในอ่างแก้วนั้น ที่ริมสระคู่พระมหาปราสาทนั้น แลให้ทำระหัดน้ำ ณ อ่างแก้วริมน้ำ ฝังท่อให้น้ำเดินเข้าไปผุดขึ้น ณ อ่างแก้วริมสระน้ำ"
อยากทราบว่า "ระหัด ( chain pump ) " ยุคนั้น มันหน้าตาแบบไหน เป็นกังหันเล็กลำเลียงใบพัดน้ำแบบจีน หรือเป็น รอกดิ่งแบบฝรั่ง หรือ เป็นเครื่องจักรยุคโบราณแบบเปอเซียเช่นปั๊มของ Al-Jazari ?
ตอนแรกคิดว่าระบบน้ำผุด จะเป็นกลไกแรงดันอากาศแบบ Heron's fountain แต่อ่าน ๆ แล้วไม่น่าใช่ ปั๊มรอกกันหันธรรมดาแบบภูมิปัญญาชาวบ้านนี่แหละดูท่า ว่าแต่ยุคนั้นหน้าตามันเป็นอย่างไหนกันล่ะคะ ? 

- ชิ้นส่วนท่อน้ำดินเผาในพระที่นั่ง 

- ระหัดอย่างจีน 


- Al-Jazari 's Chain pump