คือหนูไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องปกติรึเปล่าแล้วคนอื่นเป็นเหมือนกันเยอะไหม คือหนูไม่ชอบผู้ชายเลยค่ะไม่ได้เกลียดนะคะแต่รู้สึกไม่อยากยุ่งหรือเข้าใกล้เลยค่ะไม่อยากมีแฟนด้วยเวลาใครมาจีบก็รู้สึกกลัวอยู่ลึกๆ ตอนเป็นเด็กหนูเคยโดนเพื่อนผู้ชายแกล้งเพราะเพื่อนในห้องแซวเขาว่าเขาชอบหนูแต่เขาไม่ได้ชอบเลยเอาความโมโหมาลงที่หนูทั้งๆที่หนูก็ไม่ได้ชอบเขาเหมือนกัน ตอนนั้นรู้สึกแย่มากๆ แล้วตอนอายุ16หนูมีแฟนพอหนูเลิกกับเขาเขาก็ไปบอกกับทุกคนว่าเรามีอะไรกันแล้วทั้งๆที่เราไม่เคยมีไรกันเลย แต่หนูไม่รู้ว่าเขาแค้นอะไรไม่รู้มันดูเท่ห์ตรงไหน ตอนเป็นเด็กพ่อกับแม่ก็ทะเลาะกันพ่อทำร้ายร่างกายแม่ ลุงหนูก็เป็นแล้วก็เคยโดนคนที่ไม่รู้จักพูดคุกคามด้วยตอนนั้นกำลังเดินจะไปรร. แล้วก็มีเหตุการณ์แบบนี้อีก3ครั้ง หนูเคยคิดอยากฆ่าเพื่อนผู้ชายในห้องด้วยตอนป.6หนูโมโหมากไม่รู้หนูไปทำอะไรให้ ร้องไห้ไปด้วยคิดไปด้วย แล้วตอนนี้หนูก็มีปัญหาคือกลัวเสียงดังค่ะไม่รู้ว่าเกี่ยวกันไหมโดยเฉพาะเสียงพี่ชายหนู(คนละพ่อ)หนูไม่ค่อยสนิทค่ะรู้สึกกลัวเขา โดยเฉพาะเวลาเขาตะโคกใส่แม่อยู่ๆก็น้ำตาไหลไม่รู้ทำไมแต่กลัวมากตอนหลับอยู่เหมือนกันค่ะได้ยินเสียงเขาแล้วจะชอบตื่นตลอดเลย ทั้งๆที่ตอนนี้หนูก็อายุ17แล้วเหมือนยิ่งโตยิ่งอ่อนแอยิ่งระแวง คือหนูเข้าใจนะคะว่าไม่ใช่ทุกคนจะเป็นแบบนี้แต่ลึกๆหนูก็รู้สึกว่าผู้ชายสามารถทำร้ายเราได้ทุกเมื่อถ้าเขายับยั้งอารมณ์ไม่ได้ แล้วก็แรงเยอะกว่าเราด้วย หนูพยายามไม่อคติแล้วแต่ลึกๆหนูมันชอบคิดแบบนี้อะค่ะ