ผมเรียนจบจาก รร ในเครือจตุรมิตร  และผมก็ไม่คิดจะเอาลูกผมไปเรียนใน รร. ที่ผมเรียนจบมา  สาเหตุเพราะผมรู้สึกไม่โอเคกับระบบการศึกษาของไทย  เมื่อคุณไปดูการศึกษาใน รร. อินเตอร์ ตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาล  ผมไม่เคยเห็นห้องไหนที่อัดนักเรียนเกินกว่า 20 คนต่อห้อง  อัตราส่วนครูกับนักเรียนค่อนข้างต่ำเมื่อเทียบกับ รร. ไทยชื่อดัง  ขนาด รร. เตรียมอุดมฯ ยังอัดนักเรียนในห้องกว่า 40 คน  ลองคิดเอานะครับว่าจะให้คุณครู (ต่อให้มีครูผู้ช่วยประจำชั้นร่วมด้วย) จะดูแลเด็กนักเรียนจำนวนเยอะขนาดนี้ได้อย่างไร  ครูจะสามารถเอาใจใส่เด็กทุกคนได้อย่างไร

ส่วนเรื่องกิจกรรมจตุรมิตร หรือกิจกรรมอื่นๆ   นั่นคือสิ่งที่ผมชอบใน รร. ไทย มากกว่า รร. อินเตอร์  เพราะเป็นการสอนให้เราทำกิจกรรมร่วมกันทั้งเด็กใน รร. และรวมถึงทำกิจกรรมร่วมกันกับเด็กอื่นๆ นอกโรงเรียน  การทำกิจกรรมร่วมกันนั้น แน่นอนว่าจะมีทั้งคนที่อยากทำและไม่อยากทำ แต่ถ้าให้เกิดความเสมอภาคก็อาจจะต้องให้เด็กทุกคน ที่ไม่ได้มีปัญหาอะไรที่เป็นอุปสรรคในการทำกิจกรรมนั้น  ควรจะมาทำกิจกรรมร่วมกัน

จนถึงทุกวันนี้ ผมว่าเราควรจะเรียนรู้อะไรกับการที่สนับสนุนให้เด็กเกิดความแปลกแยกจากสังคมโดยรวมในทางที่ผิด  เราอย่าพยายามหล่อหลอมให้ต้องมีเด็กคิดว่าการทำตัวแปลกแยก อยากทำอะไรก็ทำตามใจตน ในวัยที่วัยวุฒิยังไม่พร้อม เป็นสิ่งที่ถูก   ผู้ใหญ่และนักการเมืองยังไม่สำนึกกับการที่หล่อหลอมให้เด็กคนนึงทำตัวแปลกและต้องปีนรั้วเข้าโรงเรียนหรือสร้างให้เด็กคนหนึ่งถูกเพื่อนๆปฏิเสธในการเข้าร่วมกิจกรรมของโรงเรียน  อย่าทำแบบนี้อีกเลย เพราะมันจะกลายเป็นตราบาปให้กับเด็ก