เรื่องคือ เรากับแฟนคบกับมา 3 ปีกว่า อยู่ด้วยกันตลอด ไปไหนมาไหนคือไม่เคยห่างกัน ดูเหมือนจะรักกันดีนะคะ ต่อหน้าคนอื่นมันก็เป็นแบบนั้น แต่สำหรับเราแล้วจากที่คบกันมานาน เขาไม่ได้ดีขนาดนั้นเลยค่ะ
มันเริ่มต้นที่เรากับเขาผิดใจกันบ่อยขึ้น เอะอะ อะไรเรากลายเป็นคนผิดตลอด ถึงแม้เขาจะไม่พูดว่าเราผิด แต่เขาจะแสดงออกมาทางคำพูดแบบอ้อมๆ เช่น เย็นวันหนึ่ง เราสองคนไปตลาดด้วยกัน เขาถามเราว่าจะกินอะไร (ด้วยความที่เรารู้อยู่แล้วว่าเขามักจะว่าเราตลอดเรื่องเปลืองเงิน นั่นนู่นนี้ ) เราเลยตอบไปว่า " ที่บ้านเหลือหมูอยู่นะ เราซื้อแค่กะเพราไปผัดก็คงจะโอเค จะได้ไม่เปลืองด้วย" เขาก็ตกลงตามนั้น เขาก็ซื้อกะเพรามาแค่ 5 บาท หลังจากนั้นเขาก็ซื้อของของเขา มี น้ำอัดลม โยเกิร์ต ขนม และบุหรี่ (อันนี้คือเขาเลือกซื้อเอง เราไม่ได้ออกความคิดใดๆ ) พอมาที่รถ เขาก็พูดขึ้นมาว่า "หมดละเงิน เปลืองหมดทุกอย่าง น้ำมันรถก็จะหมด แย่อะไรขนาดนี้วะ " แล้วหันมาหาเรา เหมือนบอกเป็นนัยนัยว่า ต้นเหตุมาจากเรา
เราก็ถามกลับ "ความผิดหนูหรอ" เขาก็ตอบกลับเรามาว่า "ก็ดูดิ ต้องซื้อของเยอะแยะ ไม่เห็น หรือไง" สรุปคือเราผิด? คือเราเจอสถานการณ์แบบนี้บ่อยมากๆเลยค่ะ บางทีก็ร้องไห้แบบแอบๆ เพราะไม่อยากให้เขาเห็น นอกจากเขาจะไม่สงสารเราแล้ว เขายังจะด่าเราด้วยซ้ำว่าอ่อนแอ

อีกเหตุการณ์หนึ่งที่เราเสียใจมากๆเลยคือ เราเคยคุยกับเขาเรื่องกู้ยืมเงินมาทำธุรกิจ ตอนนั้นเราก็ได้เจอที่กู้เงินนอกระบบแห่งหนึ่ง จากคนรู้จัก เราก็ตกลงจะกู้เงิน(ในนามของเรา เพราะไม่อยากให้เขาเสียหน้า ) แต่ด้วยวันนั้นเรามีธุระหลายอย่างรุมเร้า เลยทำให้เราไปทำสัญญากู้ยืมเงินไม่ได้ พอเรากลับบ้านมา เขาก็ด่าเรา บอกว่าเขารอเงินจากเราอยู่ กลายเป็นความผิดเราที่ไม่เอาเงินมาให้เขา ทำให้เขาทำนั่นนี่ไม่ได้ ทั้งที่เขาสามารถ ขายของได้เยอะกว่าเรามาก
วันๆรายได้ของเขามากกว่าเราทำทั้งอาทิตย์เสียอีก หลังจากนั้นเราก็ไปที่ร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้อของกิน ก็เหมือนเดิม เรารู้อยู่ว่าเขาต้องว่าเราแน่ๆเรื่องเงิน ถ้าเราซื้อเปลือง เราจึงตัดสินใจไม่กินอะไรเลย เพราะในใจเราคือร้องไห้ตลอดเวลา เสียใจทุกๆอย่าง เสียใจกับคำพูดของเขาที่พูดใส่เรา จนเรากลั้นน้ำตาไม่ไหว ร้องไห้ออกมา ตอนที่ยืนอยู่หน้าร้านสะดวกซื้อ เขาเดินเข้ามาหาเรา พร้อมกับพูดว่า " จะร้องไห้ทำไม อย่าอ่อนแอดิ ขนาดพี่ยังไม่เห็นต้องร้องไห้เลย พอละเลิกร้องได้แล้ว " แล้วเขาก็พาเราเดินมาที่รถ นั่นทำให้เราใจสลายมาก เสียใจมาก

คือมันอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้า คายไม่ออก

คนรอบๆตัว ผู้ใหญ่ มองเขาว่าเป็นคนดี เขาไม่กินเหล้า ไม่เที่ยว ไม่เหลวไหล ไม่ทำร้ายร่างกายเรา เป็นคนดีคนหนึ่งที่คนอื่นๆมอง แต่สำหรับเรา เขาคือคนไม่ดีคนหนึ่ง ที่นอกจากจะไม่เห็นใจคนอื่นแล้วยังทำร้ายจิตใจตลอดเวลา

ถ้าถามว่าทำไมเราไม่ออกมาจากชีวิตคนแบบนี้ เราเคยเลิกกันแล้วครั้งหนึ่ง เพราะว่าเราอยากให้โอกาสเขา อยากให้เขาพิสูจน์ตัวเองว่ารักเราจริงๆ รวมถึงผู้ใหญ่หลายคนก็บอกว่าเราผิดนะที่ทำแบบนั้น เพราะฝ่ายชายเป็นคนดี เราคงคิดไปเองสะมากกว่า เลยทำให้เรากลับไปหาเขาอีกครั้ง

ถ้าเลิกกับเขา เราจะกลายเป็นคนไม่ดีในสายตาผู้ใหญ่หลายๆคนที่เรานับถือ อีกอย่างเราเป็นคนต่างถิ่น หัวเดียวกระเทียมลีบ จะทำอะไรก็ยาก เพราะที่นี่คือถิ่นของเขา

ทำให้เราอึดอัดใจมาก จะทำยังไงดีละ เรารู้สึกว่าทนไม่ไหวแล้ว  เครียดมาก จนเคยคิดจะฆ่าตัวตาย เคยกระโดดลงจากมอไซค์ขณะที่เขากำลังขี่อยู่ เพราะทะเลาะกัน แต่ก็แย่ไม่ได้ทำให้เขามีความคิดอะไรขึ้นมาเลย เราเจ็บตัวฟรี ทุกๆอย่างแย่ไปหมด ตอนนี้เราอยากได้คำปรึกษาจากคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่คนคนรอบๆตัว เพราะพวกนั้นคือไว้ใจอะไรไม่ได้เลย ช่วยหน่อยเถอะค่ะ