คือเพื่อนเรามีน้องอยู่1คนอายุห่างกัน1ปี (นามสมมุติเพื่อนA) เพื่อนเรามันไม่ได้เป็นเด็กเรียนอะไรมาก การเรียนถือว่าปานกลาง เป็นคนอัธยาศัยดี เฟรนลี่ มีมารยาท ไปลามาไหว้พูดเพราะ เอาเป็นว่าดีเกือบทุกอย่าง แต่ปัญหาทางครอบครัวของเพื่อนไม่ค่อยดีเลย ตากับยายของเพื่อนไม่ค่อยชอบในตัวของAเลย เราก็ว่าAเพื่อนเราดีพอสมควรเลยแหล่ะ Aเนี่ยเวลาเลิกเรียนจะซื้อของฝากไปให้ตายายประจำ แต่พอซื้อมา เค้าก็ไม่กินแล้วก็ด่านูนนี่นั่น ประมาณว่าซื้อมาทำไม GUไม่ได้อยากกิน ใครให้ซื้อ ทีหลังไม่ต้องซื้อมาอีกนะ อะไรประมาณนี้ค่ะ เวลาไปทำงานกลุ่มหรือรายงานตอนวันหยุดแกก็จะพูดว่ามันไม่ได้ไปทำหรอกมันไปเล่นไปเที่ยว ไปหาแฟน คนอย่างมันหรอ จะไปทำรายงาน ทำงานกลุ่ม เป็นไปไม่ได้ เรียนก็โv่ (Aมาระบายให้ฟังทุกครุ้งเวลาที่ตายายเขาพูดแบบนี้)
แต่กลับกัน ต่างจากน้องของAที่อายุห่างกัน1ปี(จขกท.รู้จักน้องของAค่ะ เพราะเรียนที่เดียวกัน) ตายายกลับรักและเอ็นดู พูดเพราะ เอาอกเอาใจมากกกกกกเลยแหล่ะ ซื้อของกิน ของใช้มาให้ทุกอย่างที่อยากได้ น้องก็ซื้อของกินมาให้ตายายเหมือนกัน ตากับยายแกก็ดีใจใหญ่เลยแล้วก็อวยสารพัด Aมาเห็นก็พูดว่า แล้วทำไมหนูซื้อมาแล้วตายายไม่พูดกับหนูแบบที่พูดกับน้องบ้างล่ะ พอตายายได้ยินที่Aพูดเท่านั้นแหล่ะ หูผึ่งเลยทีเดียว ตาเแดงปรี๊ด เทศนามาเป็นบทๆเลยจ้า แล้วเพื่อนเรามันก็ร้องไห้ มาระบายให้เราฟัง
ปล.น้องของAก็ดีนะ เหมือนพี่มันเลยแหล่ะ เสียข้อหนึ่งน้องของAเป็นคนเอาแต่ใจ กดขี่ข่มเหงAอยู่ตลอด ตั้งแต่อยู่มา.4Aกับน้องจะกลับด้วยกันทุกครั้งเพราะมีรถแค่คันเดียว ไปมาก็ต้องไปด้วยกัน แต่พอAอยู่ม.5เทอม2นี่แหล่ะวลาเลิกเรียน น้องของAมันไม่อยากรับAกลับบ้านด้วย เพราะน้องของAจะมีข้ออ้างเสมอว่าจะไปทำงานบ้าง เรียนต่ออีกคาบบ้าง ไปส่งเพื่อนบ้าง ไปหาแฟนบ้าง เยอะแยะสารพัดหรือบางทีAเนี่ยอยากจะกลับกับน้อง น้องก็จะตอบมาเสมอว่า รอได้รอ รอไม่ได้ก็เดินกลับ คือเราได้ยินน้องของAพูดแบบนี้ถึงกับสตั้นเลย แบบโห พี่น้องกันแท้ๆ ทำไมพูดงี้ได้อ่ะ บางทีถ้าAพูดหรืออธิบายให้น้องฟัง บอกเหตุผล แต่นองของAกลับพูดสวน และเถียงฉอดๆๆๆเลย เรานี่อึ้งเลย ตั้งแต่นั้นจนถึงปัจจุบันเราก็อาสาไปส่งเพื่อนทุกวันหลังเลิกเรียน.
เรื่องเรียนต่อมหาลัยเหมือนกัน เพื่อนเรามันก็พูดว่าจะเรียนต่อมหาลัยนู้นนี่นั่น ตายายAก็จะพูดตัดบทตลอดเลย น้ำหน้าอย่างนี้หรอจะเรียนต่อ เรียนให้จบก่อนมั้ย มีปัญญาหรอ สภาพอย่างนี้หรอจะเรียนไหว คือตายายของAด่าAเหมือนไม่ใช่หลานเลย พูดทำร้ายจิตใจAทุกครั้ง Aมันก็มีความฝันของมันนะ แต่ตายายมันชอบดับฝันทุกครั้ง
เอาแค่นี้แหล่ะ เรื่องมันยาวมากกกกกกก หลายเรื่องมาก ตายายแกเกลียดAมาก เกลียดเหมือนคนเป็นศัตรู เป็นอริกันเลยค่ะ เพื่อนเรามันโดนประจำ เดือนนึงก็เป็น4-5ครั้ง โดนตายายด่าทุกวัน ทั้งที่ไม่ได้กลับค่ำเหมือนน้องของA .
สุดท้ายแล้วทุกคนอ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้วคิดยังไงหรอคะ ช่วยเม้นแสดงความเห็นให้หน่อยค่ะ สงสารเพื่อนสุดๆ ใจนึงก็กลัวมันเป็นซึมเศร้าTT
ตายายรักหลานไม่เท่ากัน สงสารเพื่อนทำไงดีคะเราได้แค่ปลอบใจเพื่อน ทุกคนคิดยังไงคะ
แต่กลับกัน ต่างจากน้องของAที่อายุห่างกัน1ปี(จขกท.รู้จักน้องของAค่ะ เพราะเรียนที่เดียวกัน) ตายายกลับรักและเอ็นดู พูดเพราะ เอาอกเอาใจมากกกกกกเลยแหล่ะ ซื้อของกิน ของใช้มาให้ทุกอย่างที่อยากได้ น้องก็ซื้อของกินมาให้ตายายเหมือนกัน ตากับยายแกก็ดีใจใหญ่เลยแล้วก็อวยสารพัด Aมาเห็นก็พูดว่า แล้วทำไมหนูซื้อมาแล้วตายายไม่พูดกับหนูแบบที่พูดกับน้องบ้างล่ะ พอตายายได้ยินที่Aพูดเท่านั้นแหล่ะ หูผึ่งเลยทีเดียว ตาเแดงปรี๊ด เทศนามาเป็นบทๆเลยจ้า แล้วเพื่อนเรามันก็ร้องไห้ มาระบายให้เราฟัง
ปล.น้องของAก็ดีนะ เหมือนพี่มันเลยแหล่ะ เสียข้อหนึ่งน้องของAเป็นคนเอาแต่ใจ กดขี่ข่มเหงAอยู่ตลอด ตั้งแต่อยู่มา.4Aกับน้องจะกลับด้วยกันทุกครั้งเพราะมีรถแค่คันเดียว ไปมาก็ต้องไปด้วยกัน แต่พอAอยู่ม.5เทอม2นี่แหล่ะวลาเลิกเรียน น้องของAมันไม่อยากรับAกลับบ้านด้วย เพราะน้องของAจะมีข้ออ้างเสมอว่าจะไปทำงานบ้าง เรียนต่ออีกคาบบ้าง ไปส่งเพื่อนบ้าง ไปหาแฟนบ้าง เยอะแยะสารพัดหรือบางทีAเนี่ยอยากจะกลับกับน้อง น้องก็จะตอบมาเสมอว่า รอได้รอ รอไม่ได้ก็เดินกลับ คือเราได้ยินน้องของAพูดแบบนี้ถึงกับสตั้นเลย แบบโห พี่น้องกันแท้ๆ ทำไมพูดงี้ได้อ่ะ บางทีถ้าAพูดหรืออธิบายให้น้องฟัง บอกเหตุผล แต่นองของAกลับพูดสวน และเถียงฉอดๆๆๆเลย เรานี่อึ้งเลย ตั้งแต่นั้นจนถึงปัจจุบันเราก็อาสาไปส่งเพื่อนทุกวันหลังเลิกเรียน.
เรื่องเรียนต่อมหาลัยเหมือนกัน เพื่อนเรามันก็พูดว่าจะเรียนต่อมหาลัยนู้นนี่นั่น ตายายAก็จะพูดตัดบทตลอดเลย น้ำหน้าอย่างนี้หรอจะเรียนต่อ เรียนให้จบก่อนมั้ย มีปัญญาหรอ สภาพอย่างนี้หรอจะเรียนไหว คือตายายของAด่าAเหมือนไม่ใช่หลานเลย พูดทำร้ายจิตใจAทุกครั้ง Aมันก็มีความฝันของมันนะ แต่ตายายมันชอบดับฝันทุกครั้ง
เอาแค่นี้แหล่ะ เรื่องมันยาวมากกกกกกก หลายเรื่องมาก ตายายแกเกลียดAมาก เกลียดเหมือนคนเป็นศัตรู เป็นอริกันเลยค่ะ เพื่อนเรามันโดนประจำ เดือนนึงก็เป็น4-5ครั้ง โดนตายายด่าทุกวัน ทั้งที่ไม่ได้กลับค่ำเหมือนน้องของA .
สุดท้ายแล้วทุกคนอ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้วคิดยังไงหรอคะ ช่วยเม้นแสดงความเห็นให้หน่อยค่ะ สงสารเพื่อนสุดๆ ใจนึงก็กลัวมันเป็นซึมเศร้าTT