สวัสดีดีฮะ สวัสดีชาวริดสีดวงที่กำลังเป็นและอยากผ่าตัดแต่กลัว
เราจะมาเล่าประสบการณ์การผ่าริดสีดวงของเราด้วยวิธีการบล็อกหลัง

เริ่มต้น เราเป็นคนที่กินน้ำน้อย และก็กินเผ็ดมากๆ เราท้องผูกบ่อย 3วันถ่ายทีเป็นมาเรื่อยๆประมาณปีกว่า
และเมื่อปี2565 เราถ่ายแข็งทุกครั้ง จนขี้บาดตูด เลือดสดๆหยดเต็มโถ เราก็ไม่ได้หาหมอ ก็ใช้วิธีพยายามกินน้ำเยอะๆ กินเผ็ดให้น้อยลง
จนเข้าปี2566เราเริ่มมีติ่งโผล่ออกมา
พอถ่ายทีก็ปลิ้นออกมาเมื่อถ่ายเสร็จก็ขมิบกลับเข้าไปได้ แต่ไม่มีเลือดแล้วเป็นแบบนี้มาหลายเดือน
เราปรับการกิน กินน้ำเยอะขึ้น ถ่ายคล่องขึ้น

พอเดือนตุลาคม2566 เราถ่ายแข็ง ครั้งนี้มันรู้สึกปลิ้นเยอะกว่าเก่าและบวมๆเปล่งๆ
จึงตัดสินใจมาหาหมอ
หมอตรวจโดยการเอานิ้วทาเจล แล้วแหย่เข้าไปคลำๆรอบๆด้านใน
หมอบอกว่าหูรูดชั้นในมันฉีดขาดเรื้อรัง ทำให้อุจจาระเล็ก ลีบ กว่าปกติ หมอจึงนัดผ่า


วันนี้15พฤศจิกายน2566 นัดผ่า
เราผ่าโดยใช้สิทธิ์ประกันสังคม
-จุดลงทะเบียน7โมงเช้า
-9โมง นั่งรถเข็นพาไปเตียงเรา
จากนั้นเจาะเลือดไปตรวจดูความเข้มของเลือดและให้น้ำเกลือกับยาฆ่าเชื้อ
-11โมง เริ่มทำการบล็อกหลัง

ความรู้สึกของการบล็อกหลัง
หมอให้เรานอนตะแคงแล้วงอเง่าก้มหัวเข้าหาเข่า แล้วจะฉีดยาชาเข้าไปที่ไขสันหลัง 2เข็ม เจ็บแต่ทนได้ เหมือนฉีดยาที่ข้อพับแขนแหละ ไม่ต้องกลัวนะ

จากนั้นจับเราขึ้นเขียงผ่า โดยท่านอนคว่ำ
เตียงจะมีหมอนรองตรงช่วงสะโพกเพื่อให้ก้นชันและร่องก้นเปิด
น้ำเกลือก็ยังเสียบแขนอยู่นะ

ประมาณ5นาที ก้นชามั้ง รู้สึกแค่ว่ามีคนมาจับๆ ตึกๆตักๆ แถวก้น
ขาชาแต่ชาแบบเป็นเหน็บแต่เดินได้ ความชาประมาณนั้น

คุณหมอที่บล็อกหลังก็ชวนคุย ถามว่ารู้สึกชามั๊ย คือเราไม่รู้ว่าก้นมันชา เพราะมันไม่รู้สึกอะไรนอกจากมือคนมาชนตึกๆตักๆ

แล้วหมอบอกว่าผ่าอยู่นะ เราก็กลัวๆนะ ท่อนล่างสั่น เป็นคราวๆ

แปบเดียวเสร็จ 5นาที เสร็จแบบงงๆ ไม่มีความเจ็บเลยจ้า

และก็รู้สึกว่าหมอเอาผ้ามายัดร่องก้น ใช่ซึ่งมันเป็นแบบนั้นจริงๆ

จากนั้นก็ไปสังเกตุอาการที่ห้องผู้ป่วยicuประมาณ2ชั่วโมง

เราก็หลับไป นอนทั้งขยับท่อนล่างไม่ได้นั่นแหละ

สักพักรู้สึกปวดท้องน้อยจังเป็นอะไรนะ
ลองกดๆ ตายละฉี่เต็มกระเพาะปัสสาวะ
ทีนี้ขยับขา อ่าวขาหนักมากขยับไม่ได้เลย
มันชากว่าตอนอยู่ห้องผ่าตัด ขาจะชาช้ามาก แต่หายชาไวกว่าก้น

ทำไงล่ะ ท้องเปล่งเลย พยาบาลเอาแพมเพิสให้ใส่ ละบอกปล่อยได้เลยนะ
เราพยายามแล้วแต่มันปล่อยฉี่ออกมาไม่ได้ ไม่ได้เลยจริงๆ เพราะปิ๊ก้นมันไม่มีความรู้สึก มันบังคับอะไรไม่ได้เลย
เราปวดท้องมากๆ ปวดแบบคนอั้นฉี่ และไม่ฉี่ หายใจเข้าออกก็ปวด อยากฉี่แต่ทำไม่ได้ เอามือหยิกปิ๊คือไม่เจ็บเลย สุดท้ายขอให้พยาบาลสวนฉี่ให้หน่อย เพราะไม่ไหวแล้ว พยาบาลก็สวนให้เอาเจลทาสายยางละแหย่เข้าไปละก็กดท้องให้ เราโล่งมาก เรากลัวการสวนฉี่นะแต่วินาทีนั้นคือเอาเลยเต็มที่ไม่น่าเจ็บอะไร ใช่มันไม่เจ็บเลย

หลังจากนั้นขาเราเริ่มหายชาละ แต่บริเวณก้นและขาส่วนบนยังไม่รู้สึก
ระยะเวลาที่หมอแจ้งคือ5-6ชั่วโมงยาชาถึงหมดฤทธิ์ เมื่อเราหายชา เราก็รู้สึกเจ็บตูด เลยแกะก้อนผ้าที่ยัดร่องก้นออก เลือดดูชุ่มช่ำผ้าก็อตจัง เจ็บๆแต่ทนได้

พรุ่งนี้เช้าพยาบาลแจ้งว่าจะให้แช่ก้นในน้ำอุ่น ความตื่นเต้นก็กลับมาอีกละ เห้ออออ

ใครเป็นอยู่อย่าปล่อยไว้นานนะ รีบรักษาเพราะถ้าเลือดออกบ่อยๆอาจเป็นมะเร็งไ้ด้นะ