สวัสดีผู้อ่านทุกท่านนะครับ วันนี้ผมมีเรื่องราวที่ผมได้เจอกับตัวเองที่ยังจำได้สนิทใจ
ต้องย้อนไปในช่วงปี2565ที่ผ่านมา ตอนนั้นเป็นช่วงเย็นๆ ผมก็กำลังอาบน้ำอยู่ ส่วนแม่ผมก็กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว ก็มีคนโทรมาหาแม่ผม นั่นก็คือพี่ชายของผมเอง พี่ชายผมพูดว่า"ไปรับพี่ให้หน่อย" ซึ่งพี่คนนี้ ได้รู้จักกับครอบครัวผมในระดับหนึ่ง เขาได้ไปเรียนต่อ พอช่วงปิดเทอมก็เลยกลับมาหาครอบครัวของเขา ผมกับแม่ก็เลยขับรถพาไปส่งที่หน้าบ้านของพี่คนนี้ ซึ่งเส้นทางที่แม่ผมไปนี้ เป็นเส้นทางหลังวัดที่จะทะลุออกไปอีกคลองนึง จนมาถึงช่วงหน้าซอย อบต.ได้เห็นผู้ชาย2คน คนนึงร่างกายสมบูรณ์ แต่อีกคนนึงคล้ายๆกับคนตาบอด ถือไม้เท้าคลำๆไปที่พื้น ในใจผมที่แรกก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะตอนเป็นช่วงเย็นๆค่ำๆ เขาก็อาจจะเดินกลับบ้านก็ได้ ก็เลยไม่ได้ค่อยสนใจ พอไปส่งพี่คนนี้เสร็จเรียบร้อยก็เป็นช่วงมืดพอดี ก็เลยขับรถกลับบ้าน แต่แม่ผมเลือกใช้เส้นทางเดิมกลับบ้าน แต่สิ่งที่หวาดกลัวที่สุดก็อยู่ตรงนี้ครับ พอแม่ผมเลี้ยวรถลงจากสะพาน ได้ไปเจอกับผู้ชาย2คนนี้อีกครั้ง แต่คราวนี้พอถึงทางโค้ง แม่ผมได้หยุดรถเพื่อดู แต่ผู้ชาย2คนนั้นได้หายไปโดยผิดปกติ ทั้งๆที่ตรงนั้นจะมีแสงไฟจากเสาไฟคอยส่องอยู่ พอเห็นแบบนั้นแม่ผมรีบบิดรถอย่างไว ก็เลยเป็นเรื่องราวที่ยังจำได้ถึงทุกวันนี้เลยครับ
ไว้คราวหน้าผมจะมาเล่าเรื่องราวที่เจอกับตัวเองอีกนะครับ รับรองน่ากลัวกว่านี้แน่นอน
ขอให้ผู้อ่านทุกท่านโชคดีนะครับ สวัสดีครับ
เรื่องเล่า ผีตาบอด
ต้องย้อนไปในช่วงปี2565ที่ผ่านมา ตอนนั้นเป็นช่วงเย็นๆ ผมก็กำลังอาบน้ำอยู่ ส่วนแม่ผมก็กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว ก็มีคนโทรมาหาแม่ผม นั่นก็คือพี่ชายของผมเอง พี่ชายผมพูดว่า"ไปรับพี่ให้หน่อย" ซึ่งพี่คนนี้ ได้รู้จักกับครอบครัวผมในระดับหนึ่ง เขาได้ไปเรียนต่อ พอช่วงปิดเทอมก็เลยกลับมาหาครอบครัวของเขา ผมกับแม่ก็เลยขับรถพาไปส่งที่หน้าบ้านของพี่คนนี้ ซึ่งเส้นทางที่แม่ผมไปนี้ เป็นเส้นทางหลังวัดที่จะทะลุออกไปอีกคลองนึง จนมาถึงช่วงหน้าซอย อบต.ได้เห็นผู้ชาย2คน คนนึงร่างกายสมบูรณ์ แต่อีกคนนึงคล้ายๆกับคนตาบอด ถือไม้เท้าคลำๆไปที่พื้น ในใจผมที่แรกก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะตอนเป็นช่วงเย็นๆค่ำๆ เขาก็อาจจะเดินกลับบ้านก็ได้ ก็เลยไม่ได้ค่อยสนใจ พอไปส่งพี่คนนี้เสร็จเรียบร้อยก็เป็นช่วงมืดพอดี ก็เลยขับรถกลับบ้าน แต่แม่ผมเลือกใช้เส้นทางเดิมกลับบ้าน แต่สิ่งที่หวาดกลัวที่สุดก็อยู่ตรงนี้ครับ พอแม่ผมเลี้ยวรถลงจากสะพาน ได้ไปเจอกับผู้ชาย2คนนี้อีกครั้ง แต่คราวนี้พอถึงทางโค้ง แม่ผมได้หยุดรถเพื่อดู แต่ผู้ชาย2คนนั้นได้หายไปโดยผิดปกติ ทั้งๆที่ตรงนั้นจะมีแสงไฟจากเสาไฟคอยส่องอยู่ พอเห็นแบบนั้นแม่ผมรีบบิดรถอย่างไว ก็เลยเป็นเรื่องราวที่ยังจำได้ถึงทุกวันนี้เลยครับ
ไว้คราวหน้าผมจะมาเล่าเรื่องราวที่เจอกับตัวเองอีกนะครับ รับรองน่ากลัวกว่านี้แน่นอน
ขอให้ผู้อ่านทุกท่านโชคดีนะครับ สวัสดีครับ