ร้านนี้เขาไม่เช่าต่อแล้วหรือ?
เขามีปัญหาบางอย่าง เลยตัดสินใจไม่เช่าต่อ
ร้านหมูสะเต๊ะที่ผมอุดหนุนเขาเป็นครั้งที่ 2 บอกกับผมหลังสิ้นคำถาม

ตรงนี้ทำเลดีนะ ผมยังเล็งจะทำร้านขายเบียร์วุ้นอยู่เลย อยากหาอะไรทำก่อนเข้าบ้าน
เลิกงานเข้าบ้านกินเบียร์อยู่คนเดียวมันเหงาน่าเบื่อ


ก็เอาสิ รู้เปล่าห้องนั้นมีห้องน้ำในตัวด้วยลูกค้าน่าจะชอบ
(ห้องเช่าตรงนี้จริงๆต้องเรียกล็อคเพราะเขามีแต่ผนังด้านข้าง
หากผู้เช่าต้องการอะไรเพิ่มเติมต้องตกแต่เอง)

ห้องร้านหมูสะเต๊ะเขาเซ้งต่อมาคนเช่าก่อนหน้าลงทุนตกแต่งร่วมสองแสน

ทันทีที่เขาบอกผมรีบเดินไปดูห้องงน้ำที่ว่าทันที
แม้นไม่ใช่ชักโครกแต่เป็นแบบนั่งราบ(แบบราด)ไม่ใช่คอห่าน ถือว่าพอได้

แถมเขามีห้องเก็บของ(ให้ด้วย)
เราสามารถเก็บของมีค่าโดยไม่ต้องขนมาขนกลับบ้านบ้านได้

ผมใช้เวลาตัดสินใจไม่กี่วินาที
รีบเดินไปติดต่อน้องร้านขายน้ำแข็งซึ่งเป็นผู้ดูแลร้านเช่าทุกร้าน

บอกความต้องการเขาเรียบร้อย
ได้เลยพี่พี่เอาเบอร์ไโทรปคุยกับเจ้าของเลย

ได้เบอร์มาผมก็รีบโทร
ผลการคุยสรุปว่าผมมีเวลาให้แต่งร้านฟรี 10 วัน
เริ่มคิดค่าเช่าจริงจังต้นเดือน พฤกษภาคม โดยตกลงค่าเช่ากันที่ราคาเท่าร้านอื่น
นั่นคือจุดกำเนิดของร้านขายเบียร์วุ้นนั่งชิลล์ที่ชื่อ Beer Station เพชรบุรี

ตอนนี้ร้านเข้าสู่เดือนที่ 7 แล้วครับเร็วเหมือนกัน

แง่คิด
มีคนทักผม
pekใจร้อน
เอาจริงดิ
ปรึกษาใครยัง

ผมรีบเพราะผมเชื่อคำที่ว่า “โอกาสอาจจมาเจอเราแค่แวปเดียว หากไม่คว้ามันก็จะผ่านไป”

เพราะผมมีความตั้งใจที่จะเปิดกิจการส่วนตัวที่มีหน้าร้านแบบนี้อยู่แล้ว เพียงแต่ยังไม่มีทำเลที่เหมาะสม
เมื่อเจอจึงตัดสินใจง่าย

สิ่งสำคัญคือเราต้องเตรียมตัวไว้บ้าง อาจไม่ถึงกับพร้อมแต่ต้องเพียงพอหรือมีช่องทางที่จะทำให้ฝันเป็นจริงในราคาที่เรารับได้และทำคนเคียวไหว

ทำไมผมคิดอย่างนั้นค่อยมาต่อกันใน EP2 นะครับ