เราอายุ23 ทำงานโรงงานมีอาการซึมๆ หมดหวังกะชีวิต นอนไม่ค่อยหลับหริบางทีก็หลับมาเกินไป อะไรที่เคยชอบเช่น ดูซีรีย์อ่านนิยายที่เคยทำให้เรามีความสุขแต่ตอนมันไม่ใช่แล้วไท่อยากทำอะไรเลย เคยพูดคุยกะเพื่อนร่วมงานได้ แต่ตอนนี้เวลาไปทำงานแบบจะไม่อยากคุยกะใครเลยมันนู้สึกหดหู่กับชีวิตมันไม่สดในเหมือนต้นปีที่ผ่านมา อยากตายอยากฆ่าตัวตาย ตัวเองเป็นคนไร้ค่าไม่มีโยชน์อะไรเลย ช่วง4เดือนที่ผ่านมาเรามีปัญหากับเพื่อนร่วงานคนหนึ่ง เอาแต่ตำหนิ ว่านินทาเราให้เรารู้สึกแย่ อยากร้องไห้ตลอดเวลา พยายามกลั้นน้ำตาตลอดการทำงาน พอเราไปเล่าปรึกษารุ่นพี่ทำงานด้วยแล้วพี่เขาบอกไม่ต้องคิดมากอย่าไปใส่ใจคำพูดคนนั้น แต่มันก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขึ้นเลย 2อาทิตย์ที่แล้วเราจึงตัดสินใจไปพบหมอ หมอคนแรกถามเราเราก็เล่าปัญหาทุกอย่างให้หมอฟังมันเหมือนยกภูเขาออกจากอก หมอให้แค่ยานอนหลับมาให้เรากิน หมอบอกแค่เครียด ทำใจสบายๆ อีก3หมอนัดดูอาการอีกรอบ พอเราไปโรงดันเป็นหมอคนใหม่ ถามเราแค่หลับดีนะ มีความคิดย้ำคิดยำ้ทำไหม ตอนนั้นเราแค่ตอบไม่คะ พอเรากลับมาถึงห้องมันก็กลับไปรู้รึกแย่เหมือนเดิมมันไม่หายไปที่ทำงานก็สึกไม่อยากทำไม่ไหว อยากลาออกกลบอยู่บ้าน แต่ถ้าลาออกจริงเราจะเป็นคนไร้ค่าไม่มีงานไม่มีเงินทำบ้าน ก็เลยจำใจอดทนไปทำงานอดทนอดทน ไม่รู้ต้องอดทนอีกนานแค่ไหนอยากตายอยากตาย ไปหาหมอมันไม่ได้ดีขึ้นเลยสักนิดหนะ เราต้องทำไง