ไม่รู้เราไม่รู้เขา รบร้อยครั้งครองพ่าย

เวลาข้าพเจ้าภาวนา มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ แต่คำครูคอยเตือนว่าให้อดทน หากเราลุกขึ้นมาได้เพียงครั้งหนึ่ง เราก็ชนะคนที่ต้องเอาชนะแล้ว ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล ตนเองนั่นแล

คงไม่ต้องแนะนำตัวเนอะ มีอยู่ตนเดียวแหละอิผีบ้าห้องนี้😆 ภาพลักษณ์ไม่ต้องมงต้องมีมันแล้วหล่ะ โง่ บื้อ ชั่ว...  สะดุดเอาตอใหญ่ เดี้ยงแล้วเดี้ยงอีก แต่ก็ต้องกราบขอบพระคุณเลียแข้งเลียขาไว้ก่อนที่ยังปราณี แต่อนาคตไม่แน่เพราะเขาหมายหัวไว้แล้ว ทั้งข้าพเจ้าและครอบครัวแหละ ตรงนี้ขอพูดเยอะนะ คือ ไม่ต้องอ้างอะไรหรอกค่ะ เมื่อขยะเปียกอย่างข้าพเจ้า ปลิวไปกระทบ "แผนการ" ทั่นๆที่รัก ทั่นก็ต้องเล่นบทโหดมันส์ฮา😅 ให้ซาบซึ้งไปทุกรูขุมขนซะหน่อย ก็นั่นแหละความผิดนางนั่นล้วนๆ คือมันเป็นข้ออ้างที่หลบอยู่หลังข้าพเจ้าน่ะ

แล้วนี่ก็โง่ไง เออ สงสัยตูผิดจริงๆนั่นแหละ แต่คิดไปคิดมาก็ไม่ผิดไรนี่หว่า แล้วก็คิดอีก เอ๊ะ หรือผิด คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ก็เลยเลิกคิดก่อนที่โรคย้ำคิดย้ำทำจะยิ่งเลวร้าย พอเลิกคิดเลยฉลาดขึ้นมาหน่อย อ๋อ มันก็อะไรๆในกอไผ่นั่นแล🤭

พักเบรคค่ะ (มีต่อไม่เยอะค่ะ ไม่ใช่อะไรพรุ่งนี้มีสอบ ...หากแม้นพรุ่งนี้ยังมีอีกสำหรับข้าพเจ้าน่ะนะ

เรื่องนี้เกี่ยวกับพุทธศาสนาโดยตรงนะคะ เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรม การภาวนา แค่มีรสหลุดโลกและน้ำเน่าไม่นิดหน่อน