คือเรากับเเฟนคบกันมาปีกว่าเเล้วค่ะเราค่อนข้างที่จะทนอะไรไม่ได้นานเเต่กับเขาเราทนได้ยังไง เขาเป็นคนที่งานหนักงานเบาไม่เอาเลยค่ะให้ไปทำงานที่เซเว่นเขาบอกว่าไม่ชอบการบริการเพื่อนเขาเคยทำเเล้ว (บอกว่าเหนื่อย)เราเลยบอกเขาว่าลองทำดูสักตั้งไหม เขาบอกเเต่ว่าไม่ทำ ซึ่งเราทำงานอยู่คนเดียว งานอะไรเราเอาหมดทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นงานกลางคืนหรืองานกลางวันเเรกๆงานกลางคืนเขารับไม่ได้หรอกค่ะที่เราทำ เราถามเขากลับไปว่าไม่อยากให้เราทำงานทำไมเธอไม่ลองหางานทำดูบ้าง เขาก็ค่อนข้างเถียงจนทะเลาะกันเราก็ออกจากงานกลางคืนมาทำงานกลางวัน ซึ่งเหนื่อยเเล้วร้อนมากเป็นธรรมดาเราทำมาได้อาทิตย์กว่าที่ทำงานก็ไล่เราออก เพราะบริษัทยอดตก ซึ่งเราตกงานเเทบไม่มีอะไรกิน (จะบอกอีกอย่างนะคะ)ตอนเราทำงานเรามีเงินเยอะมากเขาอยากได้อะไรเราเเทบจะประเคนให้หมดเลยค่ะไปเที่ยวไหนก็เงินเราออกหมด(รักเขาเเหละ)พักหลังเขาเริ่มเปลี่ยนไปตอนเราไม่มีเงินเริ่มไม่ค่อยจะสนใจเหมือนเเต่ก่อน เราไล่เขาทำงานหลายอย่าง มีตัวเลือกให้หลายงาน ซึ่งเขาไม่เอา เราก็ท้อเเล้วละเพราะเราไม่มีเงินเหลือ พอเขามีเงิน เขาเเบ่งเรามา1000ที่เหลือเขาเอาไปซื้อของตามใจเขาจนหมด (แต่เงิน1000)เราซื้อของกินเข้าบ้านเพราะรู้ยังไงเขาต้องอยู่กินกับเราอยู่เเล้วจนเงินเขาหมด มันก็จริงๆเเหละ บางทีขอเราเพื่อไปทำทุน พอเสียเริ่มโลกใหญ่ เริ่มหงุดหงิดพอเราคุยด้วยไม่อยากจะคุย(มีตอนนึง)เราทำงานหนักหักโหมมากเพื่อเขากลัวเขามาอยู่กับเราเเล้วไม่มีอะไรกิน(ขนาดเราเป็นผู้หญิงนะคะพ่อกับเเม่เรายังไม่เคยทำให้ขนาดนี้เพราะท่านซัพพอร์ตเราอยู่เสมอ)
จนพ่อเเม่เราไม่ไหวเลยค่ะ ผู้ชายปกติต้องทำงานหาเลี้ยงผู้หญิงไม่ใช่นอนอยู่บ้านสบายไม่ทำอะไร(มีอีกเรื่องนะคะ)ตอนเรากลับจากที่ทำงานเเล้วเขานอนอยู่บ้าน เรากลับมา ข้าวไม่หุง กับข้าวไม่มี บ้านไม่เก็บไม่ทำให้เรา เราเหนื่อยกับงานมากกลับมาเราเเทบไม่ได้พักเลย พ่อเเม่บอกเเนะนำให้เลิกเเล้วหาใหม่เถอะตั้งเเต่เรามีเเฟนมาเเต่ละคนเขาไม่เคยปล่อยให้เราเป็นเเบบนี้เลย เราควรทำไงดีคะ ควรตัดความสำพันนี้ดีไหม?