สวัสดีค่ะ หนูอายุ19ปี หนูเหนื่อยมากๆเลยค่ะ หนูอยู่ปี2 หนูว่าจะซิ่วออกมหาลัย เเละปรึกษากับเเม่เเละพ่อว่าอยากทำงานก่อนเเล้วกลับมาเรียนต่อตอนเเรกหนูคุยเเค่กับเเม่ค่ะ เเล้วน้าโทรมาบอกว่าเรียนปวส.ก่อนไหมเเล้วทำงานหาเงินไปเรียนป.ตรีหนูก็เลยบอกว่าถ้าเรียนปวส.มันอาจจะไม่มีคณะที่หนูอยากเรียน เเล้วน้าก็เลยบอกว่าเรียนทำไมป.ตรีจบมากก็24-25เเล้ว หนูเลยอยากรู้ว่ามันแก่เกินที่จะจบเหรอคะ เเละเขาบอกอีกว่าคณะไหนมันก็ยากหมดหนูเลยคิดว่าถ้าเรามีความสุขยากแค่ไหนเราก็ทำได้ ตลอดชีวิตหนูที่ผ่านมาโดนกดดันเรื่องเรียนมาตลอดหนูไม่ได้ชอบมันเลยตลอดที่เรียนที่เรียนมา2ปี  ตอนเรียนมหาลัยสองปึที่ผ่านมาเราไปอยู่บ้านน้า เราไม่มีความสุขเลย  เราเล่าให้เเม่ฟังทั้งหมดเเล้วเเม่ก็บอกรอถามพ่อ เเล้วน้าโทรมาหาเเม่ตามที่หนูเล่าให้ฟังข้างต้น   แล้วมาบอกว่าเาตามที่น้าบอกนะ ตั้งเเต่เราโตมาได้19ปีเเม่ไม่เคยฟังเราเลยค่ะ ทุกๆเรื่องเราไม่สามารถตัดสินใจได้เลยค่ะในทุกเรื่อง เราเหนื่อยมากเลยค่ะ เราร้องไห้เเทบทุกวัน สภาพจิตเราไม่รู้จะแย่หรือยัง เราไม่รู้จะปรึกษาใครเลยค่ะ เราท้อมากๆลยเราอยากเลือกทางเดินชีวิตเราบ้าง