สวัสดีค่ะ หนูมีปัญหาตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะมาปรึกษาหาทางออก ขอคำแนะนำ
เกริ่นก่อนนะคะ ตอนนี้หนูอายุ 19ปี จะ20แล้วค่ะ เรียนมหาลัยอยู่ เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย กู้กยศ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดหาเองจ่ายเอง มีแม่เข้ามาช่วยบ้าง เดือนละ 500-1000 ฐานะที่บ้านไม่ดีค่ะ ทุลักทุเลแต่พอประคับประคองชีวิตตัวเองได้ค่ะ ลองมา1ปีแล้ว
ตอนนี้ปิดเทอมอยู่หนูเลยไปหางานทำค่ะ เป็นพาร์ทไทม์ จ๊อบกะดึก เงินออกไม่ประจำ ระหว่างนี้หนูก็วางแผนคร่าวๆไว้แล้วว่าจะต้องหาเงินให้ได้กี่บาท แล้วตอนนี้หาได้กี่บาท ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ ทำรายรับรายจ่ายคร่าวๆไว้ หนูก็หาให้แต่ตัวเอง รับผิดชอบชีวิตตัวเอง เพราะเรียนมหาลัยค่าใช้จ่ายเยอะ แรกๆมันก็เป็นไปตามปกติค่ะ แต่พอ ครึ่งเดือนถัดมาก็มีเรื่องมากมายถาโถมเข้ามาให้ทุกข์ใจจนเริ่มหมดกำลังใจต่อ
หนูเริ่มมีปัญหาเรื่องเงินค่ะ เพราะแม่มายืม แม่ติดหนี้อะไรไม่รู้ (หนูถามหลายรอบแล้ว แม่ไม่เคยบอกค่ะ ซักไซ้มากไม่ได้ค่ะ กลัวเขาเครียด) หนูก็ให้เขาไป (ยืมเท่าไหร่ก็คืนให้ครบตลอด) ให้เงิน กยศ ให้ไอแพดไปจำนำ พอโปะหนี้ได้ค่ะ แต่เงินกินก็ไม่มีซักบาท หนูก็เลยให้เงินแม่ไว้กินไว้ใช้อีก 500-1000 บาท ต่อมาหนูได้เงินทุนการศึกษาค่าเทอมมา แม่ก็ทราบค่ะ หนูเลยจะเก็บไว้ไม่นำออกมาใช้เด็ดขาด แต่หนูก็คิดว่าแม่ต้องมีเรื่องด่วนจนต้องขอยืมค่าเทอมนี้แน่ๆ ยังคิดไม่ได้ค่ะว่าถ้ามีเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นควรให้มั้ย
ที่บ้านยายทีวีพัง เงินไม่มีใช้ หนูก็พยายามหาเงินส่งแต่ก็ช่วยอะไรแทบไม่ได้
จากการให้ครั้งนี้ การเงินหนูแปรปรวนหนักมากค่ะ คำนวนค่าใช้จ่ายไม่ถูกเพราะแม่มักมีเรื่องเซอไพร์สมาให้จ๊ะเอ๋ กลายเป็นว่าเงินจ่ายค่าห้องจะไม่มี ค่าเรียนตอนเปิดเทอมก็จะไม่พอตามที่วางแผนไว้ ทำงานทุกวันเลยมันก็ไม่ไหวเพราะงานหนักมากๆกะดึกแถมทำโออีก ไหนจะยายอีก หนูไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงให้รับสิ่งพวกนี้ไหว เพราะตอนแรกที่หาเงิน หนูกะแค่หาให้ตัวเอง ค่ากิน ค่าห้อง ค่าเทอม ค่าเน็ต ค่าน้ำมัน ให้พอรอดไป1เทอม แต่ไม่ให้ก็ไม่ได้อะค่ะ😓 เขาเป็นแม่หนู หนูก็รักเขา เห็นเขาลำบากแล้วกินข้าวไม่ลงเลยค่ะ เวลากินข้าวแต่ละมื้อจะนึกถึงแม่ตลอด ว่ามื้อนี้เขาได้กินข้าวมั้ย แล้วได้กินอะไรดีๆรึป่าว ไม่ใช่ไข่ดาวไข่เจียว เวลาใช้เงิน ซื้อของให้ตัวเองอย่างเสื้อสักตัว ไปเที่ยวใช้เงินเล็กๆน้อยๆ ก็จะรู้สึกผิด ไม่กล้าใช้เงิน เพราะคิดว่าแม่กับยายเรายังลำบาก มา กล้าใช้เงินแบบนี้ได้ไง จนไม่กล้าใช้ชีวิตเลยค่ะ ไม่ได้ไปไหนแบบใจโล่งๆ หลังเบาๆมานานแล้ว เพราะเราได้รับอะไรดีๆแล้วเขาไม่ได้รับด้วย
ที่ผ่านมาหนูก็รับผิดชอบแต่ชีวิตตัวเองไม่นึกว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้ หนูควรจัดการการเงิน ควรพูดกับแม่กับยายยังไง ควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงคะ ที่จะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น พี่ที่ผ่านความลำบากมาแล้วช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะ ช่วงนี้หนูเหนื่อยและหมดกำลังใจมากๆเลย เพื่อนก็ไม่มีให้ปรึกษาแถมเพิ่งอกหักมาด้วย
เด็ก 19 กับปัญหาเรื่องเงิน การเรียนและครอบครัวที่น่าลำบากใจ วอนพี่ๆวัยทำงานช่วยตอบหน่อยค่ะ🥲
เกริ่นก่อนนะคะ ตอนนี้หนูอายุ 19ปี จะ20แล้วค่ะ เรียนมหาลัยอยู่ เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย กู้กยศ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดหาเองจ่ายเอง มีแม่เข้ามาช่วยบ้าง เดือนละ 500-1000 ฐานะที่บ้านไม่ดีค่ะ ทุลักทุเลแต่พอประคับประคองชีวิตตัวเองได้ค่ะ ลองมา1ปีแล้ว
ตอนนี้ปิดเทอมอยู่หนูเลยไปหางานทำค่ะ เป็นพาร์ทไทม์ จ๊อบกะดึก เงินออกไม่ประจำ ระหว่างนี้หนูก็วางแผนคร่าวๆไว้แล้วว่าจะต้องหาเงินให้ได้กี่บาท แล้วตอนนี้หาได้กี่บาท ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ ทำรายรับรายจ่ายคร่าวๆไว้ หนูก็หาให้แต่ตัวเอง รับผิดชอบชีวิตตัวเอง เพราะเรียนมหาลัยค่าใช้จ่ายเยอะ แรกๆมันก็เป็นไปตามปกติค่ะ แต่พอ ครึ่งเดือนถัดมาก็มีเรื่องมากมายถาโถมเข้ามาให้ทุกข์ใจจนเริ่มหมดกำลังใจต่อ
หนูเริ่มมีปัญหาเรื่องเงินค่ะ เพราะแม่มายืม แม่ติดหนี้อะไรไม่รู้ (หนูถามหลายรอบแล้ว แม่ไม่เคยบอกค่ะ ซักไซ้มากไม่ได้ค่ะ กลัวเขาเครียด) หนูก็ให้เขาไป (ยืมเท่าไหร่ก็คืนให้ครบตลอด) ให้เงิน กยศ ให้ไอแพดไปจำนำ พอโปะหนี้ได้ค่ะ แต่เงินกินก็ไม่มีซักบาท หนูก็เลยให้เงินแม่ไว้กินไว้ใช้อีก 500-1000 บาท ต่อมาหนูได้เงินทุนการศึกษาค่าเทอมมา แม่ก็ทราบค่ะ หนูเลยจะเก็บไว้ไม่นำออกมาใช้เด็ดขาด แต่หนูก็คิดว่าแม่ต้องมีเรื่องด่วนจนต้องขอยืมค่าเทอมนี้แน่ๆ ยังคิดไม่ได้ค่ะว่าถ้ามีเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นควรให้มั้ย
ที่บ้านยายทีวีพัง เงินไม่มีใช้ หนูก็พยายามหาเงินส่งแต่ก็ช่วยอะไรแทบไม่ได้
จากการให้ครั้งนี้ การเงินหนูแปรปรวนหนักมากค่ะ คำนวนค่าใช้จ่ายไม่ถูกเพราะแม่มักมีเรื่องเซอไพร์สมาให้จ๊ะเอ๋ กลายเป็นว่าเงินจ่ายค่าห้องจะไม่มี ค่าเรียนตอนเปิดเทอมก็จะไม่พอตามที่วางแผนไว้ ทำงานทุกวันเลยมันก็ไม่ไหวเพราะงานหนักมากๆกะดึกแถมทำโออีก ไหนจะยายอีก หนูไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงให้รับสิ่งพวกนี้ไหว เพราะตอนแรกที่หาเงิน หนูกะแค่หาให้ตัวเอง ค่ากิน ค่าห้อง ค่าเทอม ค่าเน็ต ค่าน้ำมัน ให้พอรอดไป1เทอม แต่ไม่ให้ก็ไม่ได้อะค่ะ😓 เขาเป็นแม่หนู หนูก็รักเขา เห็นเขาลำบากแล้วกินข้าวไม่ลงเลยค่ะ เวลากินข้าวแต่ละมื้อจะนึกถึงแม่ตลอด ว่ามื้อนี้เขาได้กินข้าวมั้ย แล้วได้กินอะไรดีๆรึป่าว ไม่ใช่ไข่ดาวไข่เจียว เวลาใช้เงิน ซื้อของให้ตัวเองอย่างเสื้อสักตัว ไปเที่ยวใช้เงินเล็กๆน้อยๆ ก็จะรู้สึกผิด ไม่กล้าใช้เงิน เพราะคิดว่าแม่กับยายเรายังลำบาก มา กล้าใช้เงินแบบนี้ได้ไง จนไม่กล้าใช้ชีวิตเลยค่ะ ไม่ได้ไปไหนแบบใจโล่งๆ หลังเบาๆมานานแล้ว เพราะเราได้รับอะไรดีๆแล้วเขาไม่ได้รับด้วย
ที่ผ่านมาหนูก็รับผิดชอบแต่ชีวิตตัวเองไม่นึกว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้ หนูควรจัดการการเงิน ควรพูดกับแม่กับยายยังไง ควรจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงคะ ที่จะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น พี่ที่ผ่านความลำบากมาแล้วช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะ ช่วงนี้หนูเหนื่อยและหมดกำลังใจมากๆเลย เพื่อนก็ไม่มีให้ปรึกษาแถมเพิ่งอกหักมาด้วย