แม่เราเป็นคนที่ ค่อนข้างเอาใจยากมากๆ ที่แบบไม่สามารถเอาใจได้เลย คือแม่ชอบโทรหาเราทุกวันเพราะเราอยู่ห่างกันมากๆ แต่ทุกครั้งที่โทรหาคือไม่ชอบพูดกับเราตั้งมือถือไว้ แล้วก็ทำนั่นทำนี่ไป แล้วบางทีเราชวนคุยก็ไม่ชอบตอบหงุดหงิดใส่เรา พอเวลาโมโหอะไรเห็นว่าคุยกับเราก็จะแวะมาด่า แต่ถ้าเราทำแบบว่าเขาโทรมาแล้วถ้าเผลอไปคุยกับคนอื่นแปปเดียวคือจะเหวี่ยงใส่แล้ว แม่ก็จะบอกว่าจะคุยมั้ยไม่คุยกูจะกดวาง เราก็ต้องรีบมาตอบแม่ แต่ถามว่าคุยกับเรามั้ยหึ!นินทาคนนั้นคนนี้ให้ฟัง แต่เราก็ชินเลยไม่ได้ว่าอะไรท่านเพราะเขาเป็นแม่ แต่แม่เราคือมใช้คำแรงๆกับเราทุกครั้ง บางทีเราเผลอพูดคำที่อาจจะไม่ถูกใจเขาไป กำลังจะขอโทษคือเขาก็รีบตัดสายพร้อมกับส่งข้อความมาด่าเป็นสิบๆข้อความ ด่าคำหยาบๆทั้งนั้น 
  
    แต่เพราะเขาเป็นแม่เราจึงทำได้แต่ ยอมท่านไปทุกๆครั้งแต่บางทีคำพูดแม่แรงมากๆ และแม่เป็นคนที่ชอบโมโหกับคนอื่นแล้วมาลงที่เรา คือถ้าโทรหาเรา เราติดธุระไม่รับสายจะพิมพ์ด่าคำหยาบมายาวๆ จนบางทีเราโทรไปหาก็จะแบบ มีอะไรโทรมาทำไม เราคือไม่อยากคุยกับแม่เลย ทะเราพกันบ่อยเกิ๊นน 
บางทีเห็นบางมุมเราหน้าเหมือนพ่อ(เลิกกันแล้ว)ด่าเราด่าพ่อเรา ว่าทำไมทำไม่พูดกับพ่อแบบนั้นแบบนี้ คือแม่เกลียดพ่อมากๆ แต่เราไม่ใช่พ่อมั่ยทำไมต้องโดนด่าทุกครั้ง ตอนรักกันเราก็ไม่ได้รักด้วย พอเกลียดกันเรากลายเป็นคนกลางที่ให้พ่อแม่ด่ากันไปมาผ่านเรา คือแม่พยายามบงการชีวิตลูกซึ่งเราทำตามทุกอย่าง แต่เมื่อไหร่ที่เราไม่ทำตามตอนนั้นเราโดนแน่ๆ ทั่งด่าทั้งโพสด่าแขวะเราสารพัด ด่าเราให้คนนั้นคนนี้ฟัง พอคนอื่นมาว่าเราก็มาด่าเราอีกว่าคนนั้นคนนี้ว่าตัวเป็นแบบนั้นแบบนี้ กดดันลูกทุกคน🥹 อีกอย่างเวลาเราโกรธแม่ที่ใช้คำพูดแรงๆกับเรา แม่ชอบพูดว่าปัญญาอ่อน ควายบ้าง โง่บ้าง บ้าง คือแต่ละคำแรงๆ บางทีก็มีหลุดที่ขึ้นเสียเถียงไป โดนด่าหนักกว่าเดิม คือเราพยายามอดทนมากๆจริงๆ