ตามหัวข้อเลยค่ะ เราโดนแม่เราเองพูดแรงใส่ แบบ นี่โง่จริงๆทำไมถึงเกิดมาเป็นลูก ไม่ก็บอกว่าตอนเด็กน่าจะทำแท้ง ซึ่งเราไม่ได้เจอแม่มาหลายปีแล้วค่ะ ตอนนี้เรา18 เราอยู่กับยายและน้ามาตลอด แม่ทิ้งเราไปทำงาน เลยให้อยู่กับยายเพราะเขามีเงินเลี้ยงเรา เลี้ยงเรามา15ปี พึ่งได้กลับมาอยู่กับแม่ค่ะ แม่เราทำงานพอเลิกมาก็ไม่ได้เจอหน้าเขาแล้ว แยกย้ายเข้าห้อง เดือนนึงเราจะเจอแม่แค่2-3วันเองค่ะถ้าเอาเวลามารวมกัน เราจะเจอแค่หน้าน้อง เรามีน้องอีกคน8ขวบค่ะ เวลาน้องดื้อก็ชอบตะโกนด่าใส่ แบบดังมากๆ เราอายทั้งในใจตัวเองแล้วก็ข้างบ้าน ก็เลยลองบอกให้พูดดีๆ แต่ก็โดนด่ากลับตะโกนใส่ว่าไปสอนเขา เขาเลี้ยงเรานะคะ ยังให้เงินใช้บางวันที่เขาไม่โมโห บางทีเวลาเราหิวข้าวอยากกินก็ไม่เคยได้กินข้าวครบ3มื้อสักวันค่ะถ้าคุณยายไม่ทำให้เรากิน บางทีจะออกไปหาไรซื้อ เขาก็ไม่ให้เงินค่ะ บอกว่าให้เราอดแทน เรามีงานพาร์ททามทำค่ะ แต่ด้วยเรายังเรียนอยู่จึงทำให้ได้ทำแค่1-2เดือน ไม่ค่อยพอใช้ค่ะ บางทีเขาก็โมโหไม่ให้เงินใช้ไปรร.เลย

ที่หนักสุดๆเขาตะโกนใส่ยายเราค่ะ ตอนที่เขาตามใจเราหรือน้อง ทำกับข้าวให้เฉยๆก็ตะโกนด่ายายแล้ว ชอบเถียง ซึ่งยายเราก็เป็นแม่แท้ๆของแม่เรา ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงตะโกนใส่ ตรงนี้เราไม่เคยโอเคค่ะ 

เราเบื่อกับพฤติกรรมเขามากๆค่ะที่กลับมาอยู่3ปี ร้องไห้แทบตลอดเลยค่ะ แต่ก็ต้องทนรอจบ ขอบคุณที่อ่านกันมานะคะอาจจะระบายไปบ้าง