ทุกคนเคยเป็นไหมเวลา เราโดนกดดันมากในเรื่องงานสายอาชีพที่ตัวเองทำ และบวกกับเคยโดน อย่างเช่น มักจะเป็นฉันเสมอ ถ้าหากมีเรื่องไม่ดี เคยน้อยใจตัวเองหลายครั้งมากๆ ว่า ทำไมคนอื่นมีโอกาสได้เรียนรู้ และแต่กลับ

เป็นลูกจ้างชั่วคราวของรัฐมา  15 ปี  อยู่ๆถูกปรับเป็นจ้างเหมาบริการ  ไม่เข้าใจว่า  กรอบการเขียนทุกองค์กรต้องทำงานอย่างมีขวัญกำลังใจ  แต่ว่าตัวผม  ลาออกจากงาน  เงินเดื

อาเซียนคัพ ปี 2550 ผมเรียนมหาลัยปี 4 ที่ราม ตอนนั้นผมเพิ่งจีบแฟนที่เรียนจุฬาติดใหม่ๆได้ ชวนกันไปดูบอลทีมชาติไทยเจอสิงคโปร์ที่สนามศุภชลาศัย ตอนนั้นตั๋วผีขึ้นไปหลักพันกว่า ผมลงทุนจ่ายเองซื้อ 2 ใบหมดไป 3

ถ้าแทกห้องผิดยังไงเราขอโทษด้วยนะคะ  สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราโตขึ้นจาก 2 กระทู้ที่เคยตั้งเยอะแล้ว ถึงจะบอกว่าโต แต่สิ่งที่ขยับขึ้นก็เป็นแค่ตัวเลข หลาย ๆ อย่างเรายังเด็กอยู่ รวมถึงสิ่งที่เรากำลังจะถามท

ต่อจาก EP2 ทุกครั้งที่พิมพ์อักษรไป สมองและหัวใจผมคิดถึงเธอเสมอ.. 15 มิถุนายน เธอขอลาป่วย โอเค เราไม่มีทางไม่อนุญาตหรอกนะ เพราะเราตกลงกันก่อนหน้าแล้วว่าจะลา ก็แอบแซวเธอไป &ldq

วันนี้เจอวูฟ ต่อเวลาพิเศษ แต่ยังเสมอกันเหลือ24วิ วูฟได้ถือบอล ทุกคนคงคิดว่าเสร็จวูฟแน่ วูฟกำลังจะขึ้นเรอัพถึงห่วง คิงเจมบล็อคแบบสะใจมาก แล้วบล็อคแล้วได้บอลเหลือ1วินาที แคฟขอเวลานอก กลับมาเล่น โยนบอล

ช่วงนี้รู้สึกหัวหน้าตัวเองโคตรน่ารำคาญ เขาเคยอยู่ข้างๆ ก่อนที่จะมาเป็นหัวหน้า ตอนหัวหน้าคนเก่าเราไม่เคยรำคาญหรือสงสัยอะไรในตัวเขาเลย แต่พอคนนี้กลับต่างกันเยอะมาก เราที่เคยเป็นจูเนียร์ก็ขึ้นมาเป็นซีเนี

พอพูดถึงนิยายหรือมังงะ มังฮวาที่มีบทแนวๆว่า ทุกอย่างกำลังจะดีแล้วจู่ๆ ตลค.หลักก็มาความจำเสื่อม สำหรับเรานี่คือโคตรโอ้ยเลย สงสัยว่าทำไมถึงชอบมีบทแบบนี้ แล้วคนบางกลุ่มถึงชอบกัน แล้วยังอ่านกันอยู่ คือส่ว

อย่างเช่น หนี้สินรุงรัง,เจ็บป่วย,งานล้นมือไม่มีคนช่วย หัวหน้าไม่มีทางออกให้ ลาออกไปก็ทางตัน เพราะอายุเยอะ,ครอบครัวก็มีปัญหาไม่เข้าใจกัน ฯลฯ อะไรประมาณนี้คะ ทุกปัญหาอยากรู้ทางออกของแต่ละคนรับมือ/แก้ไขผ