เหมือนย้อนไปวัยเยาว์ที่ผู้ใหญ่เล่านิทานให้ฟังเรื่องลากับเงา นักเดินทางจ้างลาเพื่อแบกตัวเขาไปเดินทางไกล ส่วนเจ้าของลาก็เดินจูงลาไปด้วย พอร้อนความเหนื่อยนักเดินทางเลยหยุดพักและหลบแดดอยู่ใต้ท้องลาเพื่อหลบร้อน เจ้าของลาด้วยความเหนื่อยเช่นกันเลยนึกอยากจะหลบร่มใต้ท้องลาบ้าง เลยอุตริว่านักเดินทางจ่ายค่าจ้างแค่ลา ไม่ได้จ่ายค่าเงาของลา สุดท้ายก็ชกต่อยกัน แล้วลาก็เดินจากไป
มาดูๆ แล้วนักเดินทางก็ไม่ได้ผิดตรงไหน แต่คนที่ร้อนไปเองคือเจ้าของลา ส่วนลาก็ไม่ได้จะไปรู้อะไรกับสองคนนั่น สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรขึ้นมากับการวิวาทนั้นเลยสักนิด
นิทานสอนเรื่อง "สิ่งที่จับต้องได้" การเอาชนะกันด้วยเหตุผลและปัญญา การตั้งกระทู้เพื่อแสดงสิ่งที่ตัวคิดดูจะมีประโยชน์มากกว่าการมาตั้งแง่กันเพื่ออยากหลบแดด การตั้งแง่ว่าไม่ได้จ่ายค่าเงามันคือความไร้ตัวตน ไร้ความคิด แต่ที่น่าขันกว่าคือ มันดันคิดว่าการสร้างตัวตน ตัวปลอม ตัวแทน ขึ้นมานั้นคือสิ่งที่จับต้องได้ไปซะงั้น .... แล้วมันจับต้องอะไรได้ คุณประโยชน์ใดๆ สำหรับตน สำหรับบอร์ด ไม่เห็นมีสักนิด เดี๋ยวพอเบื่อเล่น ก็จะจบแบบเรื่องลากับเงานี่แหละ (ฮา)
แต่อย่างว่าเวลานี้บรรยากาศเวลานี้มันขำยิ่งกว่าละครสามช่าซะอีกนะเนี่ย (ฮา)
ชอบบรรยากาศห้องราชเวลานี้มาก
มาดูๆ แล้วนักเดินทางก็ไม่ได้ผิดตรงไหน แต่คนที่ร้อนไปเองคือเจ้าของลา ส่วนลาก็ไม่ได้จะไปรู้อะไรกับสองคนนั่น สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรขึ้นมากับการวิวาทนั้นเลยสักนิด
นิทานสอนเรื่อง "สิ่งที่จับต้องได้" การเอาชนะกันด้วยเหตุผลและปัญญา การตั้งกระทู้เพื่อแสดงสิ่งที่ตัวคิดดูจะมีประโยชน์มากกว่าการมาตั้งแง่กันเพื่ออยากหลบแดด การตั้งแง่ว่าไม่ได้จ่ายค่าเงามันคือความไร้ตัวตน ไร้ความคิด แต่ที่น่าขันกว่าคือ มันดันคิดว่าการสร้างตัวตน ตัวปลอม ตัวแทน ขึ้นมานั้นคือสิ่งที่จับต้องได้ไปซะงั้น .... แล้วมันจับต้องอะไรได้ คุณประโยชน์ใดๆ สำหรับตน สำหรับบอร์ด ไม่เห็นมีสักนิด เดี๋ยวพอเบื่อเล่น ก็จะจบแบบเรื่องลากับเงานี่แหละ (ฮา)
แต่อย่างว่าเวลานี้บรรยากาศเวลานี้มันขำยิ่งกว่าละครสามช่าซะอีกนะเนี่ย (ฮา)