หมู่บ้านที่เราอยู่ตอนนี้มีคนแก่เยอะมากเพราะเป็นหมู่บ้านสังคมชนชั้นล่างที่ลูกหลานออกไปตั้งรกรากทำมาหากินที่อื่นทิ้งพ่อแม่อยู่บ้านกันเองซอยบ้านเราส่วนมากเป็นยายอยู่คนเดียวหลายหลังคาเลยแต่ละคนจะมีอาการเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายมากเลยบางครั้งก็จับกลุ่มคุยเรื่องคนอื่นเสร็จแล้วเมื่อไม่มีหัวข้อคุยก็จะงอนกันเองทะเลาะกันเองเป็นพักๆไปดูแล้วน่าสงสารมากเพราะส่วนใหญ่ไม่มีลูกหลานอยู่ด้วยไม่ได้คุยกับใครเลยทำให้ท่านเหงาจนต้องหาทางระบายบางครั้งก็เกิดมีอาการป่วยนิดๆหน่อยๆเพื่อหวังให้ลูกหลานเป็นห่วงกลับมาดูแลบ้าง ใครทิ้งพ่อแม่ไว้กลับไปดูแลท่านบ้างนะมันน่าสงสารท่านมากและมีโอกาสเป็นซึมเศร้าในผู้สูงวัยได้เลย